ΕΣΑΚ-ΔΕΕ Εκπαιδευτικών: Βαριές ευθύνες για την προδιαγεγραμμένη κατάληξη

Οι παρατάξεις ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚ, «Συνεργασία» (ΣΥΡΙΖΑ) και «Παρεμβάσεις» οδήγησαν τον κλάδο των εκπαιδευτικών σε αδιέξοδο.

Η εξέλιξη της υπόθεσης με την απεργία διαρκείας της ΟΛΜΕ μέσα στις εξετάσεις θα μπορούσε κάλλιστα να έχει τον τίτλο του γνωστού «χρονικού» του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες... Αυτοί που μιλούν για «αναδίπλωση της ηγεσίας της ΟΛΜΕ», για δήθεν «προδοσία της βάσης από την ηγεσία» και άλλα τέτοια δεν έχουν διαβάσει καλά όλες τις εξελίξεις από την αρχή ή γράφουν συνειδητά μισές αλήθειες, ακριβώς για να απαλύνουν τις ευθύνες της πλειοψηφίας της ΟΛΜΕ, η οποία είχε από την αρχή προδιαγράψει αυτή την κατάληξη.

Ο ΔΑΚίτης πρόεδρος της ΟΛΜΕ είχε δηλώσει ξεκάθαρα από την πρώτη στιγμή ότι σε περίπτωση επιστράτευσης οι καθηγητές θα επιστρέψουν στα σχολεία και κανείς από τις σύμμαχες δυνάμεις του στο ΔΣ της ΟΛΜΕ (ΠΑΣΚ, «Συνεργασία», «Παρεμβάσεις») δε βγήκε να τον διαψεύσει ή να πει κάτι διαφορετικό.

Εκλιναν σε όλες τις πτώσεις την ανάγκη απεργίας και απάντησης στην επιστράτευση, αλλά στη μοναδική απεργία που κηρύχτηκε τελικά κόντρα στην επιστράτευση (την Τρίτη 14 Μάη) κάλεσαν σε απεργοσπασία! Ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ δήλωσε ρητά την προηγούμενη μέρα ότι οι καθηγητές δε θα απεργήσουν και οι εκπρόσωποι των «Παρεμβάσεων» κατήγγειλαν την απεργία ως «διασπαστική» και «υπονομευτική» κι όλοι μαζί έσυραν το χορό της απεργοσπασίας.

Πώς έσυραν τον κλάδο σε αυτήν την κατάληξη

Μια ματιά στις εξελίξεις των τελευταίων ημερών είναι αποκαλυπτική για τις βαριές ευθύνες των δυνάμεων ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚ - «Συνεργασία» - «Παρεμβάσεις».

Την Παρασκευή 10 Μάη το ΔΣ της ΟΛΜΕ συνεδρίασε και πήρε την απόφαση να προτείνει στις γενικές συνελεύσεις 24ωρη απεργία στις 17 Μάη και πενθήμερη στις 20-25 Μάη. Το ενδεχόμενο να απαντήσει η κυβέρνηση με πολιτική επιστράτευση στην απεργία των εκπαιδευτικών συζητήθηκε στις συνεδριάσεις του ΔΣ. Ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ το είπε και στις συνεδριάσεις, το δήλωσε και δημόσια ότι αν επιστρατευτούν θα γυρίσουν κανονικά στα σχολεία. Το ίδιο είπε ξεκάθαρα και η ΠΑΣΚ. Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και οι «Παρεμβάσεις» προτίμησαν να μείνουν στο «θα δούμε», «αν και εφόσον» κλπ. Πρακτικά μέτρα; Τίποτα!

Με το που ανακοίνωσε το ΔΣ την εισήγησή του για απεργία, τα κυβερνητικά επιτελεία άρχισαν να διαρρέουν ότι η επιστράτευση πρέπει να θεωρείται δεδομένη, ότι τα «φύλλα πορείας» ήδη τυπώνονται κλπ. Αμεσα το ΠΑΜΕ, το ίδιο εκείνο βράδυ, εξέδωσε ανακοίνωση με ψήφισμα που κατέθεσε στη συνέχεια στα ΔΣ των ΟΛΜΕ - ΔΟΕ, τα ΔΣ ΕΛΜΕ και Συλλόγων, καθώς και την ΕΕ της ΑΔΕΔΥ με το οποίο καλούσε αμέσως με την ανακοίνωση της επιστράτευσης να κηρύξουν την επόμενη μέρα 24ωρη απεργία ως πρώτη απάντηση, να οργανώσουν την αποφασιστική απάντηση όλων των εργαζομένων, όλου του λαϊκού κινήματος.

Την επόμενη μέρα, μεσημέρι Σαββάτου, συνεδριάζει το ΔΣ της ΟΛΜΕ. Οι εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ καταθέτουν το ψήφισμα για την άμεση απεργιακή απάντηση στην επιστράτευση. Ολες οι άλλες δυνάμεις το απορρίπτουν και συνεχίζουν να σφυρίζουν αδιάφορα! Το βράδυ του Σαββάτου υπογράφεται από τον πρωθυπουργό η επιστράτευση και ανακοινώνεται το σκεπτικό της από το υπουργείο Παιδείας.

Την επόμενη μέρα, Κυριακή, το ΔΣ της ΟΛΜΕ είχε προγραμματισμένη σύσκεψη με τα ΔΣ των ΕΛΜΕ της Αττικής. Με δεδομένη την επιστράτευση πια, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ θέτουν και πάλι στην κουβέντα το διά ταύτα, στο τι θα προτείνουμε στις συνελεύσεις αλλά και τι θα κάνουμε στην πράξη. Δηλώνουν ξεκάθαρα ότι την πρόταση για 48ωρη απεργία Πέμπτη και Παρασκευή και μετά νέες γενικές συνελεύσεις για εκτίμηση των διαθέσεων και κλιμάκωση, θα την καταθέσουν στις γενικές συνελεύσεις και θα την υποστηρίξουν για να γίνει η απεργία, όχι απλά για να αποφασιστεί. Και ρωτούν τις άλλες δυνάμεις: Εσείς τη δική σας πρόταση για απεργία διαρκείας την επιβεβαιώνετε τώρα, μετά τις εξελίξεις; Θα την προτείνετε στους εκπαιδευτικούς για να απεργήσουν πραγματικά; Η ΔΑΚΕ απαντά ότι κατεβάζει την πρόταση για πενθήμερη για να στηριχτεί πολιτικά από τη βάση κι όχι για να γίνει πραγματικά απεργία σπάζοντας την επιστράτευση. Η ΠΑΣΚ ταλαντεύεται ακόμα και για το αν θα πρέπει να κατέβει η πρόταση για πενθήμερη στις συνελεύσεις, ενώ η «Συνεργασία» (ΣΥΡΙΖΑ) και οι «Παρεμβάσεις» επιμένουν να ψηφιστεί η πρόταση για πενθήμερη από τις συνελεύσεις και... μετά βλέπουμε! Φτάνουν στο σημείο να καλλιεργούν κλίμα αναμονής και αυταπατών για το «αν και όταν» θα γίνει η επιστράτευση, δηλαδή κάτι σαν... «να δούμε τι θα κάνουμε αφού πάρουμε τα χαρτιά της επιστράτευσης στα χέρια μας»!..

Οι εκπαιδευτικοί να βγάλουν τα συμπεράσματά τους

Να λοιπόν τι έβαλαν τον κόσμο να ψηφίσει! Έβαλαν τις μαζικότατες πραγματικά γενικές συνελεύσεις των ΕΛΜΕ να ψηφίσουν μια απεργία που είτε άμεσα ομολογούσαν ότι δε θα κάνουν, είτε έμμεσα δρομολογούσαν να μη γίνει, αφού δεν έπαιρναν πρακτικά κανένα μέτρο στήριξης και προετοιμασίας της.

Αν αυτό δεν είναι εκφυλισμός τότε τι είναι; Αν αυτό δεν είναι τσάκισμα ενός ολόκληρου κλάδου και σύρσιμό του στην ηττοπάθεια τότε τι είναι;

Δεν μπορούν λοιπόν να κάνουν τους έκπληκτους ή τους θλιμμένους τα συγκροτήματα του Τύπου, για την έκβαση της γενικής συνέλευσης προέδρων των ΕΛΜΕ και για τη δήθεν αναδίπλωση των ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚ - «Συνεργασίας» - «Παρεμβάσεων». Στην ουσία δεν ήταν αναδίπλωση. Ηταν μια στάση που είχαν προδιαγράψει από την αρχή. Και με τον ίδιο τρόπο κινήθηκαν και στη γενική συνέλευση προέδρων. Οι διαφωνίες τους ήταν για το πώς θα «σερβίρουν» την αναστολή της απεργίας. Και τα βρήκαν ακόμα και σ' αυτό... Δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις, είπαν. Μα αφού δεν έκαναν το παραμικρό για να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις!..

Οι δε «Παρεμβάσεις» στο τέλος της γενικής συνέλευσης των προέδρων προσπάθησαν να διαφοροποιηθούν και έστησαν ένα σκηνικό επιμονής στην απεργία, γιατί ακριβώς εισέπραξαν τη χρεοκοπία της τυχοδιωκτικής τους τακτικής που ακολούθησαν όλο το προηγούμενο διάστημα και τους καθιστά απόλυτα συνυπεύθυνους για αυτήν την κατάληξη.

Είναι τέλος, χαρακτηριστικό ότι μετά από όλα αυτά, στο χτεσινό της φύλλο η «Αυγή» κλαίει γιατί η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ δεν κήρυξαν απεργία για να στηρίξουν την ΟΛΜΕ, που προωθούσε αναστολή της απεργίας! Και γράφει κατά λέξη σε έναν από τους τίτλους της: «Αδιάλλακτος ο Κ. Αρβανιτόπουλος, απορρίπτει πρόταση διαλόγου και άρσης αδιεξόδου που κατέθετε η ΟΛΜΕ»! Δηλαδή οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ περίμεναν να τους βγάλει από τα αδιέξοδά τους η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ και η κυβέρνηση!!

Με τέτοιο κυβερνητικό συνδικαλισμό όχι μόνο δεν μπορεί να δώσει μάχες ο κλάδος αλλά οδηγείται στην αδράνεια. Πόσο μάλλον μάχες κόντρα σε πολιτική επιστράτευση...

Είναι γεγονός ότι η ταξική πάλη χρειάζεται οργάνωση και αποφασιστικό αγώνα. Η ΟΛΜΕ κήρυξε έναν αγώνα από τα γραφεία, χωρίς την εξασφάλιση της συμμετοχής των γονιών, των μαθητών, των υπόλοιπων εργαζόμενων. Πάντα αυτό κάνει. Ετσι, μπροστά στην επιστράτευση αντί να πορευτούν με την πείρα των ναυτεργατών τα «δίπλωσαν». Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα. Ολοι οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα. Ο ταξικός αγώνας απαιτεί οργάνωση και κίνημα αποφασισμένο, με ηγεσίες αφοσιωμένες και ικανές για αγώνα μέχρι τέλους. Με περιεχόμενο και σχέδιο που να δημιουργεί προϋποθέσεις συμμαχιών αλλά και με μορφές πάλης που να προστατεύουν το κίνημα από τυχοδιωκτισμούς. Αλλά η ΟΛΜΕ, με ευθύνη των παρατάξεων της πλειοψηφίας της, δεν ήταν και δεν είναι διατεθειμένη να καθοδηγήσει τον κλάδο σε τέτοιες μάχες.

rizospastis