Γ΄ ΕΛΜΕ - ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ Θεσσαλονίκη 16 /11/
2015
Πρ. Κορομηλά 51 τκ 54622
e-mail: gelmeth3@gmail.com
για
τα ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ της νέας εποχής!
Όλοι
/όλες στην πορεία για την επέτειο!
Τρίτη 17 Νοέμβρη στις 5μμ στο Πολυτεχνείο
Συμπληρώνονται φέτος 42 χρόνια
από την ηρωική και «αγέραστη» εξέγερση της νεολαίας ενάντια στη λαομίσητη,
αμερικανοκίνητη χούντα των συνταγματαρχών.
Οι
φετινές εκδηλώσεις γίνεται μέσα σε μια πρωτότυπη συγκυρία, σε ένα πραγματικό
και κρίσιμο σταυροδρόμι στο οποίο βρίσκεται η ελληνική κοινωνία, η Ευρώπη αλλά
και ολόκληρος ο κόσμος. Βιώνουμε μια εποχή της πιο βαθιάς δομικής οικονομικής
κρίσης. Ανεργία, λεηλασία του δημόσιου πλούτου, διάλυση του κοινωνικού κράτους
, εφιαλτικό αδιέξοδο της νέας γενιάς … που μεγαλώνει μέσα σε συνεχή
μνημόνια, έρχεται καθημερινά αντιμέτωπη με το Νέο Σχολείο των λίγων, την
εκμετάλλευση της μαθητείας, τις ουρές του ΟΑΕΔ, , τον σύγχρονο εργασιακό
μεσαίωνα, την μετανάστευση. Εποχή νέων φονικών πολέμων, ιμπεριαλιστικών
επεμβάσεων, τεράστιων προσφυγικών ροών,
αναβίωσης του φασιστικού «τέρατος», πρωτοφανών
τρομοκρατικών δολοφονικών επιθέσεων ισλαμοφασιστών στην Άγκυρα, Βηρυτό
και μόλις χθες στο Παρίσι.
Οι
εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος στη χώρα μας, με την ανατροπή του
δημοψηφίσματος και τις εκλογές μέχρι τα πρώτα βήματα ανάκαμψης του μαζικού
κινήματος (όπως φάνηκαν από την απεργία στα λιμάνια, τις μαθητικές διαδηλώσεις, την απεργία και τις συγκεντρώσεις της προηγούμενης Πέμπτης κ.α.), θέτουν επί
τάπητος το δίλλημα: Υποταγή στο δρόμο της λαϊκής εξαθλίωσης των 1-2-3
μνημονίων, στρατηγική ήττα και παράδοση; ή ανασύνταξη και αντεπίθεση του
μαζικού λαϊκού κινήματος για την αντίσταση στα παλιά και νέα μνημόνια και την
ανατροπή τους;
Σε αυτές τις
ημέρες, της καταστροφής και της αναζήτησης ελπίδας, ο εξεγερτικός Νοέμβρης του
73 έχει να μας διδάξει πολλά.
Οι
κάθε λογής «Μπογδάνοι» που παλεύουν να πείσουν το λαό και κυρίως τη νεολαία ότι
οι εξεγερμένοι του Πολυτεχνείου ήταν καθοδηγούμενοι από πράκτορες της CIA ή
απλά «χρήσιμοι ηλίθιοι», πιόνια στα σχέδια για την κατοχή της Κύπρου, το
μοναδικό που αποδεικνύουν είναι το συνεχές άγχος και οι φόβοι των κυρίαρχων για
το μήνυμα της εξέγερσης.
Γιατί ο Νοέμβρης
του 73 πλανιέται ακόμα πάνω από τους δρόμους του αγώνα. Ανάβει τη φλόγα της
ανατροπής μέσα στις καρδιές χιλιάδων νέων ανθρώπων. Για ακόμα μία φορά έρχεται
να θυμίσει πως ο τρόπος επιβολής κατακτήσεων είναι αυτός του εξεγερμένου λαού
που οργανώνεται για να νικήσει.
Τα συστημικά ΜΜΕ, πασχίζουν να μας πείσουν πως ο δρόμος των μνημονίων, της ΕΕ, της αέναης λιτότητας, της διάλυσης του κοινωνικού ιστού, της ταπεινωτικής εποπτείας και της υποταγής είναι μονόδρομος. Αλλά και τότε ένας αντίστοιχος «μονόδρομος» βάρυνε τον Ελληνικό λαό. Το κλίμα ήταν πολιτικά καταθλιπτικό, πολλοί μιλούσαν για «ανημποριά», «τίποτα δεν γίνεται», «όλα είναι κανονισμένα», για οριστική ήττα του λαού που είχε μπει στο «γύψο».
Τα συστημικά ΜΜΕ, πασχίζουν να μας πείσουν πως ο δρόμος των μνημονίων, της ΕΕ, της αέναης λιτότητας, της διάλυσης του κοινωνικού ιστού, της ταπεινωτικής εποπτείας και της υποταγής είναι μονόδρομος. Αλλά και τότε ένας αντίστοιχος «μονόδρομος» βάρυνε τον Ελληνικό λαό. Το κλίμα ήταν πολιτικά καταθλιπτικό, πολλοί μιλούσαν για «ανημποριά», «τίποτα δεν γίνεται», «όλα είναι κανονισμένα», για οριστική ήττα του λαού που είχε μπει στο «γύψο».
Τότε λοιπόν που η χούντα φάνταζε ανίκητη και
αιώνια, μπήκε ορμητικά στην ιστορία η κατάληψη του Πολυτεχνείου, που άλλαξε τη
πραγματικότητα περιγελώντας τον χουντικό «μονόδρομο».
Το μήνυμα της
εξέγερσης εκείνου του Νοέμβρη έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι και στα νέα «There
Is No Alternative», στους απελπιστικούς μονόδρομους που μας προτάσσουν, θα
υπάρχουν πάντα οι δρόμοι που ανοίγουν οι λαοί με τη πάλη τους.
Μια
τέτοια εξέγερση σήμερα αντιστοιχεί στη πάλη για την ανατροπή της μνημονιακής
βαρβαρότητας.. Μπορούμε όμως; Η απάντηση
είναι Ναι.
Με
μια θεμελιακή προϋπόθεση. Να μην αντιμετωπίσουμε τη σημερινή κατάσταση στατικά,
αλλά να επιχειρήσουμε να παρέμβουμε σε αυτή με το πνεύμα, τη κατεύθυνση, τη
τόλμη και την αποφασιστικότητα των εξεγερμένων του Πολυτεχνείου. Μπροστά στο
σταυροδρόμι να ανοίξουμε το δρόμο της ανατροπής. Σήμερα η πάλη για το ψωμί, την παιδεία και την ελευθερία
της εποχής μας, εποχής ασύλληπτου πλούτου, και εκπληκτικών επιτευγμάτων της
επιστήμης και του ανθρώπινου πολιτισμού, μπορεί να γίνει το σύνθημα της σύγχρονης
εξέγερσης του λαού για τα δικαιώματα του, για κατακτήσεις στο σήμερα, με όπλο
ένα αποφασιστικό, μαχητικό, συντονισμένο και πολιτικά επικίνδυνο λαϊκό και
νεολαιίστικο κίνημα.
Μπορούμε
κι εμείς οι εκπαιδευτικοί να συμβάλλουμε ώστε ο λαός και η νεολαία να έρθουν
δυναμικά στο προσκήνιο και να καθορίσουν τις εξελίξεις. Γιατί τελικά ο μόνος δρόμος που αξίζει είναι αυτός που ανοίγουμε
εμείς οι ίδιοι.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ
ΛΑΘΗΡΑΣ
ΣΠΑΝΟΥΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ