Γ΄ΕΛΜΕ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ Θεσσαλονίκη, 30 -3- 2017
τηλ.
Επικοινωνίας 6979850143
e-mail: gelmeth3@gmail.com
ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
Κυβέρνηση και Ε.Ε. προετοιμάζουν ένα ζοφερό μέλλον για τη νέα
γενιά. Καταργούνται με τον πιο βίαιο τρόπο τα δικαιώματα των νέων
στην εργασία, (με την ανεργία να ξεπερνά το 50% στους νέους), στη μόρφωση, στον πολιτισμό,
στον αθλητισμό, με μισθό χαρτζιλίκι χωρίς κανένα δικαίωμα στην
Κοινωνική Ασφάλιση, όταν και όσο εργάζονται.
Ένα κομμάτι της νεολαίας ωθείται ουσιαστικά έξω από το εκπαιδευτικό σύστημα, στην απογοήτευση, την αναγκαστική μετανάστευση, στην αίσθηση του αποτυχημένου, στην μοναξιά, στην κατάθλιψη και κατ’ επέκταση στις πάσης φύσεως εξαρτήσεις,
Ένα κομμάτι της νεολαίας ωθείται ουσιαστικά έξω από το εκπαιδευτικό σύστημα, στην απογοήτευση, την αναγκαστική μετανάστευση, στην αίσθηση του αποτυχημένου, στην μοναξιά, στην κατάθλιψη και κατ’ επέκταση στις πάσης φύσεως εξαρτήσεις,
Η χρήση ουσιών, τα ναρκωτικά είναι ένα τέτοιο μέσο, συνδέεται
άμεσα με την φυγή από μια κοινωνική
πραγματικότητα που καραδοκεί για να συνθλίψει κάθε νέο άνθρωπο.
Στην Ελλάδα η χρήση έστω και μια φορά στη ζωή τους στη μαθητική
νεολαία (15 έως 18χρονών) έχει φτάσει σε ποσοστό στο 11%, ενώ η χρήση της
κάνναβης (χασίς) είναι 9% (Ετήσια Έκθεση του ΕΚΤΕΠΝ για την Κατάσταση των
Ναρκωτικών και των Οινοπνευματωδών 2015).
Πέρα όμως από τα στατιστικά οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί ζουν
καθημερινά το πρόβλημα στα σχολεία τους το οποίο παίρνει διαστάσεις.
Το
σύστημα καταστολής έχει
αποτύχει. Είναι αναποτελεσματικό, πανάκριβο και διεφθαρμένο. Δεν καταφέρνουν ή
δεν θέλουν ούτε τον πιο απλό στόχο, να
κατασχέσουν το 10%. Κανείς ποτέ δεν θα δει τον έμπορο. Οι μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών ουσιών είναι αόρατες
Ένα από τα
κυρίαρχα ιδεολογήματα που προβάλλει η άρχουσα τάξη γύρω από το πρόβλημα των
ναρκωτικών είναι ο διαχωρισμός τους σε
«μαλακά» και «σκληρά». Πίσω από αυτό το ιδεολόγημα κρύβεται η πολιτική που προωθεί η ΕΕ ως «λύση»
στο πρόβλημα της τοξικοεξάρτησης. Η «ακίνδυνη» χρήση των «αθώων» ναρκωτικών
βρίσκει γόνιμο έδαφος σε νέους/ες που στρέφονται σε αυτά για να «ξεφύγουν» από
ένα σύστημα που τους συνθλίβει, ψάχνοντας τρόπο να υποκαταστήσουν βασικές
ανάγκες τους.
Στο μόνο επίπεδο που μπορούν να διαχωριστούν τα ναρκωτικά είναι
εκείνο της φαρμακολογίας και της χημικής σύνθεσης. Όμως, αυτή η πλευρά δεν παίζει τον καθοριστικό ρόλο στη χρήση
και στην εξάρτηση. Τον πρώτο λόγο τον έχει η κοινωνική και ψυχολογική διάσταση
του φαινομένου και τόσο οι εμπνευστές αυτού του ιδεολογήματος όσο και τα αστικά
κόμματα της χώρας μας το γνωρίζουν πολύ καλά. Στόχος όσων υποστηρίζουν λογικές
διαχωρισμού είναι να αποσυνδέσουν το πρόβλημα των ναρκωτικών από την κοινωνική
του διάσταση, από τις αιτίες που το γεννούν και το αναπαράγουν και τις
συνέπειές του. Με αυτό τον τρόπο επιχειρείται να απενεχοποιηθεί και να
κερδίσει συναίνεση και συνειδήσεις ένα από τα ισχυρότερα όπλα χειραγώγησης και
κοινωνικού ελέγχου του καπιταλιστικού συστήματος.
Πλέον, ο μύθος των «αθώων»
και «μαλακών» ναρκωτικών έχει καταρριφθεί. Η χρήση
των λεγόμενων «μαλακών» ναρκωτικών, όπως π.χ. το χασίς προκαλεί πολλά και
σοβαρά οργανικά και ψυχολογικά προβλήματα. «Οι αιφνίδιες επιδράσεις της
κάνναβης προκαλούν παροδικές ψυχώσεις, ανάπτυξη μακροχρόνιων προβλημάτων
ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανομένων της κατάθλιψης, της ψύχωσης κ.α.
» (Ετήσια Έκθεση του Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης Ναρκωτικών και
Τοξικομανίας για την κατάσταση του προβλήματος των ναρκωτικών στην ΕΕ και τη
Νορβηγία «ΕΚΤΕΠΝ» - 2004).
Ταυτόχρονα
βλέπουμε το κράτος να προωθεί τα υποκατάστατα, εγκαθιστώντας σχετικές μονάδες στα γενικά νοσοκομεία
ιδιωτικοποιώντας την απεξάρτηση, ναρκοθετώντας την επανένταξη, προωθώντας τη
δια βίου συντήρηση της εξάρτησης μέσω των προγραμμάτων υποκατάστασης. Όταν ο
εξαρτημένος δεν έχει επιλογές, θα στραφεί στο υποκατάστατο. Δηλαδή, στην εύκολη
λύση.
Η
μεθαδόνη δεν είναι απλή ουσία.
Είναι επικίνδυνη. Η χορήγηση της μεθαδόνης συντηρεί την εξάρτηση, την
εξαθλίωση. Η απεξάρτηση είναι μια υπόθεση που αφορά τον τρόπο ζωής του
ανθρώπου. Για να έχει νόημα η ζωή, θα πρέπει ο εξαρτημένος να αισθάνεται
απελευθερωμένος. Αν αυτή η διαδικασία περάσει στα χέρια επιχειρηματιών που
έχουν ως στόχο το κέρδος, η απεξάρτηση χάνει το νόημά της. Η απεξάρτηση δεν
είναι κερδοφόρα. Τα υποκατάστατα είναι. Δεν πρέπει να μπει η εμπορευματοποίηση
στο χώρο της υγείας. Διαφορετικά τα στεγνά προγράμματα είτε θα πάψουν να
υπάρχουν είτε θα είναι πανάκριβα. Τα προγράμματα
υποκατάστασης πρέπει να είναι υψηλών προδιαγραφών, να απευθύνονται μόνο σε
ειδικές ομάδες χρηστών και να οδηγούν στη θεραπεία και όχι απλά στη συντήρηση.
Ως εκπαιδευτικοί, ως δάσκαλοι δεν έχουμε δικαίωμα στην παθητική
στάση και απλώς να παρακολουθούμε όταν πρόκειται για το μέλλον, για τη ζωή των
παιδιών μας.
ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
Θέλουμε τα
παιδιά μας και οι μαθητές μας να ζουν σε μια κοινωνία ελεύθερη από ναρκωτικά
και όχι σε μια κοινωνία με ελεύθερα τα ναρκωτικά.
Θεωρούμε επικίνδυνη και αντιεπιστημονική την προσπάθεια
νομιμοποίησης κάποιων ναρκωτικών και της συνακόλουθης χρήσης τους ή της στάσης ανοχής
απέναντι στο πρόβλημα, την στάση διαχωρισμού των ναρκωτικών σε αυτά που βλάπτουν
και αυτά που είναι «ακίνδυνα».
Ο πραγματικός στόχος αυτής της πολιτικής είναι η χειραγώγηση της
νεολαίας και των λαϊκών στρωμάτων..
Η μόνη διέξοδος είναι ένα πλατύ και ισχυρό κοινωνικό κίνημα, που
σε συνεργασία με το μαζικό και νεολαιίστικο κίνημα θα παλεύει για την ανατροπή
των αιτιών που οδηγούν στη χρήση ουσιών.
Μια ζωή με ουσία, παρόν και μέλλον δεν έχει
ανάγκη τις εξαρτήσεις.
Διεκδικούμε:
- Δημιουργία ενός Δημόσιου και Ενιαίου Φορέα με επαρκή χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό που θα καλύπτει πλήρως τις ανάγκες της χώρας με υπηρεσίες πρόληψης, θεραπείας και κοινωνικής επανένταξης, έρευνας και αξιολόγησης.
- Να απαγορευτεί κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στους παραπάνω τομείς.
- Να δοθεί βάρος στην πρόληψη με προτεραιότητα στην πρωτογενή πρόληψη.
- Επιστημονική, μόνιμη και ουσιαστική πρόληψη, ενημέρωση στα σχολεία, επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, ψυχολογική υποστήριξη των παιδιών σε όλη τους την πορεία στην εκπαίδευση, με μόνιμες καλά στελεχωμένες δομές.
- Στήριξη. χρηματοδότηση και ανάπτυξη των ποικίλλων και εναλλακτικών (για να μπορεί ο εξαρτημένος να επιλέγει) δωρεάν δομών πρόληψης, στεγνών προγραμμάτων απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης, σε όλη τη χώρα από δημόσιους αποκλειστικά φορείς.
- Στήριξη των οικογενειών των χρηστών με ειδικά παράλληλα προγράμματα.
- Δημιουργία κέντρων σωματικής αποτοξίνωσης σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία.
- Χτύπημα του εμπορίου, της διακίνησης όλων των τοξικοεξαρτησιακών ουσιών, όχι στον ψευδεπίγραφο φιλελευθερισμό του διαχωρισμού των ουσιών.
- Ουσιαστική, παρακολουθούμενη επανένταξη χωρίς την απειλή της φυλακής. Ο απεξαρτημένος που έχει κάνει θεραπεία δεν πρέπει να οδηγείται στη φυλακή. Ο τοξικομανής δεν έχει θέση στη φυλακή. Ο απεξαρτημένος έχει τις δυνατότητες, αλλά η κοινωνία δεν δίνει τις ευκαιρίες. Να αναγνωρίζεται η αξία του ως άνθρωπος. Να μην υπάρχει στίγμα. Να ενισχύεται στην ολοκλήρωση των σπουδών. Να υποβοηθείται στην ανεύρεση εργασίας Η υποτροπή δεν είναι συνυφασμένη με τη φύση της εξάρτησης, αλλά με την έλλειψη ευκαιριών.
Αυτά πρέπει να γίνουν αιτήματα και διεκδικήσεις όλων, των γονιών, των εκπαιδευτικών, των νέων, όλης της κοινωνίας!
Μας αφορά ΟΛΟΥΣ και όχι μόνο όσα παιδιά και
τις οικογένειές τους «είναι στο πρόβλημα»· και είναι χιλιάδες.
Δοκιμάζονται σκληρά από τη μάστιγα των
ναρκωτικών που είναι πολλαπλή πηγή κέρδους από τις κυρίαρχες δυνάμεις στη χώρα
μας και παντού!
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Γιάννης Λαθήρας
Νίκος Παλάντζας