ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ (ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ)
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ!
1.200 ΕΥΡΩ ΚΑΘΑΡΑ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΔΙΟΡΙΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΚ!
ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΜΙΣΘΟ ΜΑΣ!
ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΑΣΕ – ΠΑΜΕ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ!
Η πολιτική της βαριάς λιτότητας στους μισθούς συνεχίζεται! Η κυβέρνηση με τον προϋπολογισμό για το 2025, σε συμφωνία με την ΕΕ για το μεσοπρόθεσμο με πρωτογενή πλεονάσματα του 2,6% κάθε χρόνο για την επόμενη τριετία, θα επιφέρει νέα δεινά για τους εργαζόμενους. Στα πλαίσια αυτών των μνημονιακών - αντιλαϊκών δεσμεύσεων, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε στη ΔΕΘ αυξήσεις - φιλοδώρημα 60 € καθαρά για την επόμενη τριετία για τους δημόσιους υπαλλήλους και τους εκπαιδευτικούς. Οι μισθοί μας για να φτάσουν στα όρια προ κρίσης θα χρειαστούν 20 χρόνια! Ανακοίνωσε πριμ παραγωγικότητας από το 2025, ξεκαθάρισε ότι άλλες αυξήσεις δεν θα υπάρχουν λόγω των νέων δημοσιονομικών κανόνων της ΕΕ και απαντώντας σε ερώτηση απέκλεισε την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στο δημόσιο.
Την πολιτική της λιτότητας στους μισθούς υπηρετεί η πρωτοφανής ακρίβεια, η αχαλίνωτη κερδοσκοπία, οι ανατιμήσεις σε ενοίκια-τρόφιμα-ρεύμα-καύσιμα, καθώς και ο νέος προϋπολογισμός που αυξάνει τους άμεσους φόρους κατά 2,4 δις € και τους έμμεσους μέσω ΦΠΑ κατά 1.3 δις € και συνεχίζει την υποχρηματοδότηση στην υγεία, την παιδεία και σε υπηρεσίες με δημόσια αγαθά. Οι φοροαπαλλαγές σε μεγαλοεπιχειρηματίες, εργολάβους, καναλάρχες, εφοπλιστές καλά κρατούν, καθώς και οι υπέρογκες δαπάνες για πολεμικούς εξοπλισμούς.
Τα στοιχεία της Eurostat δείχνουν ότι στην Ένωση των 27 κρατών – μελών, η Ελλάδα κατέχει πλέον την τελευταία θέση του μέσου μισθού ανά δεδουλευμένη ώρα εργασίας, υπολογισμένης σε όρους κοινής αγοραστικής δύναμης. Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα είναι πιο φτωχοί και από τους εργαζόμενους στη Βουλγαρία.
Την ίδια στιγμή ψήφισαν νομοσχέδιο για τον κατώτατο μισθό και διατυμπανίζουν αυξήσεις στους μισθούς, όταν προβλέπονται ρυθμίσεις για έκτακτου χαρακτήρα περιόδους που θα τον μειώνουν κατακόρυφα και επιβάλλουν αλγόριθμο συγκράτησης του κατώτατου μισθού, καθώς προβλέπει αυξήσεις μεταξύ άλλων στη βάση της παραγωγικότητας της χώρας, όμως τόσο στην ΕΕ όσο και στις χώρες του ΟΟΣΑ, η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις. Ψευδεπίγραφα μιλούν για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, όταν αρνούνται να καταργήσουν τις αντεργατικές ρυθμίσεις του νόμου 1876/1990 που ισχύει για τις διαπραγματεύσεις στον ιδιωτικό τομέα και των μνημονιακών νόμων που κατάργησαν τις ΣΣΕ. Δεν καταργούν το τερατούργημα του ν. 2738/1999, κατ’ όνομα σύμβαση για το δημόσιο τομέα, που απαγορεύει κάθε διαπραγμάτευση για βασικά αιτήματα των δημοσίων υπαλλήλων.
Τα στοιχεία των μισθών είναι αποκαλυπτικά για τη σκληρή πραγματικότητα!
Στην Παιδεία μιλάμε πλέον για μισθούς πείνας. Δραματική είναι η κατάσταση για τις/τους αναπληρωτές και νεοδιόριστες/ους που διορίζονται μακριά από το σπίτι τους. Η σκληρή πραγματικότητα των μισθών είναι αποκαλυπτική: Ένας νεοδιόριστος ξεκινάει με πρώτο μισθό 776,69 € καθαρά, ένας συνάδελφος με 20 χρόνια υπηρεσίας παίρνει 1.190 €, όσα ένας πρωτοδιόριστος πριν τη λεηλασία των μισθών μας, προ κρίσης, ενώ μετά από 40 χρόνια υπηρεσίας θα φτάσει στα 1.495 €. Οι αναπληρωτές ξεκινάνε με 953 € ( έχουν μικρότερες κρατήσεις). Ο μισθός των 776 ευρώ των νεοδιόριστων με ΜΚ1 είναι μνημείο ντροπής και εξευτελισμού ολόκληρου του κλάδου! Οι νεοδιόριστοι συνάδελφοι και συναδέλφισσές μας υπηρετούν κατά κανόνα μακριά από τον τόπο μόνιμης κατοικίας συντηρώντας πολλές φορές δύο σπίτια με διπλά νοίκια και λογαριασμούς.
ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΤΗΣ ΟΛΜΕ ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΕΙ\ ΑΡΚΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΦΙΛΟΔΩΡΗΜΑΤΑ!
Η πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ έχει υποταχθεί και διεκδικεί για μισθό τη φιλευσπλαχνία της κυβέρνησης
Οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ) έχουν πάρει προ καιρού αποστάσεις από τις ιστορικές παρακαταθήκες που διαμόρφωσε ο κλάδος με τους αγώνες του, όπως από τη μεγάλη απεργία το 1997 που η ΟΛΜΕ διεκδικούσε διπλασιασμό του μισθού για να μπορούμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια μόνο από το μισθό μας ή από τη μεγάλη απεργία των δασκάλων με τη συμμετοχή και των καθηγητών το 2006 που διεκδικούσαμε 1.400 € καθαρά στον πρωτοδιόριστο. Με πραξικοπηματικές διαδικασίες ψήφισαν στο 21ο συνέδριο της ΟΛΜΕ υποβαθμισμένες θέσεις που δεν απαντούν στη γενικευμένη επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι και ο κλάδος, ούτε καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες των εκπαιδευτικών. Δεν διεκδικούν ούτε καν οι μισθοί να επανέλθουν στα προ κρίσης επίπεδα, στα 1.200 € καθαρά στον πρωτοδιόριστο, αλλά αυξήσεις στα όρια του πληθωρισμού, με αυτόματη αναπροσαρμογή των μισθών, αυξήσεις του 10%. Ο πρώτος μισθός, δηλαδή του νεοδιόριστου να φτάσει στα 852 €, λιγότερα κατά 348 € από αυτά που έπαιρνε ένας πρωτοδιόριστος το 2010, πριν την κρίση!
Δεν διεκδικούν γνήσιες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις, εφ’ όλης της ύλης (μισθό, σύνταξη, περίθαλψη, διορισμοί, κ.ά.). Ζητούν εφαρμογή του αντεργατικού ν. 2738/1999 που απαγορεύει διαπραγματεύσεις για το μισθό και τα βασικά αιτήματα, χωρίς να καταθέτουν ούτε καν μια στοιχειώδη κριτική που έκανε στο παρελθόν η ΟΛΜΕ (τροποποίηση, δεν ανταποκρίνεται στις ΣΣΕ που απαιτεί ο κλάδος, να αλλάξει, κ.ά.).
Η ΑΣΕ-ΠΑΜΕ διεκδικούν για το μισθό αυξήσεις που δεν καλύπτουν τις ανάγκες των εκπαιδευτικών.
Καταθέτουν πρόταση για τους μισθούς πολύ κατώτερη των αναγκών, αφού παρόλο που γράφουν ότι διεκδικούν την κάλυψη των απωλειών από τα χρόνια της κρίσης, επιμένουν να την ορίζουν σε καθαρές αποδοχές 20%. Ο πρώτος μισθός, δηλαδή του νεοδιόριστου να φτάσει στα 931 €, λιγότερα κατά 269 € από αυτά που έπαιρνε ένας πρωτοδιόριστος το 2010 πριν την κρίση! Η νομοτεχνική πρόταση που κατέθεσαν εδώ και δύο χρόνια για ΣΣΕ και την επαναφέρουν, δεν συμπεριλαμβάνει όλα τα αιτήματα του κλάδου και την παρουσιάζουν ως το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει ο κλάδος για να έχει κατακτήσεις και μάλιστα χωρίς να τη συνοδεύουν με πρόγραμμα αγώνα. Απέφυγαν να πάρουν θέση για τον επικίνδυνο δρόμο σχετικά με τις ΣΣΕ, που αποκάλυψαν οι Παρεμβάσεις. Στη ΣΣΕ δεν περιλαμβάνουν το αίτημα για επιστροφή του ωραρίου στην πριν από το 2013 κατάσταση. Δεν συμπεριλαμβάνουν αίτημα κατάργησης του 2738/2099 που δεν επιτρέπει καμία διαπραγμάτευση για μισθό, σύνταξη, διορισμούς, κ. ά. Επιτρέπει διαπραγματεύσεις μόνο σε ό,τι αιτήματα θα μας αφήνει μετά από δικές της διαπραγματεύσεις η ΑΔΕΔΥ. Ο ν. 2738/1999 ούτε στην ΑΔΕΔΥ δίνει τη δυνατότητα ελεύθερων ΣΣΕ και με το ν. 3502/2003 (ενιαίο μισθολόγιο, άρθ. 24, παρ. 3) κατάργησαν κάθε δυνατότητα ΣΣΕ για το μισθό σε όλο το δημόσιο και αυτό δεν άλλαξε σε άλλα τρία ενιαία μισθολόγια που ψηφίστηκαν από όλες τις κυβερνήσεις (ν. 4024/2011, ν. 4354/2015, ν. 5045/2023). Η πρόταση του ΠΑΜΕ για τις ΣΣΕ που περιλαμβάνει σωματεία του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και κατατέθηκε και στη Βουλή από το ΚΚΕ, δεν περιλαμβάνει αίτημα διεκδίκησης για το μισθό με βάση τις ανάγκες των δημοσίων υπαλλήλων, παρά μόνο επιστροφή των δώρων!
ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ
ΌΧΙ ΣΕ ΨΕΥΔΕΠΙΓΡΑΦΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΟΥ ΦΑΛΚΙΔΕΥΟΥΝ ΤΙΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΜΑΣ!
Τέρμα πια στην κοροϊδία! Απαιτούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια από τη δουλειά μας, χωρίς δεύτερη και τρίτη δουλειά, με ασφάλεια και όχι ελαστικές σχέσεις εργασίας. Διαμορφώνουμε αιτήματα και διεκδικήσεις που να ανταποκρίνονται στο ολοένα αυξανόμενο κόστος ζωής και απαιτούμε να μας δώσουν πίσω όλα όσα μας πήραν την περίοδο της κρίσης, μισθό, συντάξεις, ασφαλιστικά δικαιώματα, ωράριο. Μετά τις τεράστιες απώλειες του εισοδήματός μας την περίοδο της κρίσης και με την ακρίβεια να σπάει κόκκαλα, το αίτημα για 1.400 ευρώ καθαρά στο νεοδιόριστο/η (και ανάλογες αυξήσεις σε όλους), αλλά και για όλο το λαό, που είχε βάλει μπροστά το εκπαιδευτικό κίνημα από το 2000 και μετά, είναι αυτό που πρέπει να μπει πρώτο στις διεκδικήσεις μας ορίζοντας στοιχειωδώς την κάλυψη των πραγματικών μας αναγκών.
Αιτήματα – διεκδικήσεις με βάση τις ανάγκες μας για καλύτερη ποιότητα στη ζωή μας
Στα κρίσιμα ζητήματα προτείνουμε με βάση τα προ κρίσης αιτήματα του κλάδου που ψηφίστηκαν σε Γενικές Συνελεύσεις, διεκδικήθηκαν μέσα από αγώνες και ανακόπηκαν βίαια από τις πιο βαθιές αντιλαϊκές πολιτικές των μνημονίων, να κατατεθεί πρόταση του κλάδου για:
1.200 € καθαρά στον πρωτοδιόριστο με αντίστοιχες αυξήσεις σε όλα τα ΜΚ για να ζούμε με αξιοπρέπεια αποκλειστικά από το μισθό μας. Να επανέλθουν 13ος και 14ος μισθός και να δοθεί το ΜΚ που μας αφαιρέθηκε. Αφορολόγητο στις 12.000 €. Η σχέση εισαγωγικού και καταληκτικού μισθού να διαμορφωθεί 1 προς 2,5. Ακώλυτη μισθολογική και βαθμολογική προαγωγή για όλους τους εκπαιδευτικούς. Καμία σύνδεση της αξιολόγησης με τον μισθό.
Κατάργηση του ν. 2738/99, παρωδία διαπραγματεύσεων ΣΣΕ.Κατάργηση του ενιαίου μισθολογίου φυλακή για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς.
Κατοχύρωση γνήσιας Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας εφ’ όλης της ύλης (μισθό, σύνταξη, εργασία, κοινωνική ασφάλιση, διορισμούς). Ελεύθερες και γνήσιες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σε όλο το δημόσιο και σε όλα τα επίπεδα.
Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια εργασίας, χωρίς όριο ηλικίας και υπολογισμό της κύριας σύνταξης στο 80% του συνόλου των αποδοχών κατά το μήνα αποχώρησης. Αυτοδίκαιη αναγνώριση της στρατιωτικής θητείας (χωρίς εξαγορά). Κατοχύρωση του δικαιώματος σύνταξης στα 25 χρόνια. Τριπλασιασμό του εφάπαξ για να επανέλθει στα όρια προ κρίσης. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων (Κατρούγκαλου, Βρούτση, κ.ά.).
Μέτρα κατά της ακρίβειας. Γενναία επιδότηση ενοικίου και συγκοινωνιακών μετακινήσεων. Άμεση ανέγερση από το κράτος κατοικιών εκπαιδευτικών και άλλων δημοσίων υπαλλήλων σε ορεινές και νησιωτικές περιοχές διορισμού και διάθεση υπαρχόντων κτηρίων για στέγασή τους.
Φθηνό ρεύμα και φθηνά τρόφιμα. Παιδεία-υγεία-ρεύμα-νερό-ασφάλιση-συγκοινωνίες-πολιτισμός αποκλειστικά δημόσια αγαθά για όλο τον λαό. Κατάργηση ΦΠΑ στα βασικά είδη και του χρηματιστήριου ενέργειας.
Να επανέλθει το διδακτικό ωράριο στα όρια του 2013.
Διαγραφή του ληστρικού και τοκογλυφικού χρέους και ανατροπή του δημοσιονομικού συμφώνου σταθερότητας που μας αλυσοδένουν και επιβάλλουν στο λαό νέα δυσμενή μέτρα και πρωτόγεννη πλεονάσματα.
Οι ΕΛΜΕ και οι ΣΕΠΕ καλούνται να πάρουν την υπόθεση των αυξήσεων των μισθών μας επάνω τους, να είναι αίτημα αιχμής των διεκδικήσεων του κλάδου, να είναι απόφαση Γενικών Συνελεύσεων και με σχέδιο κλιμάκωσης ενιαίου και ανυποχώρητου αγώνα μέχρι τη νίκη!
