Γ΄ ΕΛΜΕ - ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ Θεσσαλονίκη 30/9/2015
Πρ. Κορομηλά 51
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 54622
e-mail: gelmeth3@gmail.com
http://3elmethess.blogspot.gr/
η Γ΄ ΕΛΜΕ στο διαδίκτυο
Το 3ο αντιλαïκό μνημόνιο διαλύει τη δημόσια εκπαίδευση.
Οδηγεί τους εκπαιδευτικούς και συνολικά τους εργαζόμενους στην πλήρη φτωχοποίηση. Το μνημόνιο αυτό είναι ένα σύνολο από αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, που πλήττουν βάναυσα τους εργαζόμενους δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, την ίδια ώρα που χαρίζονται ξανά δισεκατομμύρια στις τράπεζες και στους βιομήχανους. Κυρίως διαμορφώνεται ένα τοπίο κατεδάφισης όποιων εργατικών δικαιωμάτων απέμειναν, προκειμένου να εξασφαλιστεί η νέα «ανάπτυξη» των καπιταλιστικών κερδών.
Μέτρα βαθιά ταξικά περιέχονται στο 3ο μνημόνιο
• Ουσιαστική κατάργηση του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος. Συντάξεις πείνας στα 67!
• Φορολεηλασία των λαϊκών εισοδημάτων.
• Μαζικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
• Συντριβή των μεσαίων στρωμάτων και της φτωχής – μεσαίας αγροτιάς, καταβαράθρωση των μισθών και των συντάξεων.
• Καταστροφή των δημόσιων αγαθών, υγείας – παιδείας
Τα χρήματα του νέου δυσβάσταχτου χρέους που θα πληρώσει με αίμα ο λαός μας, θα γεμίσουν πάλι τις τσέπες των τραπεζιτών και των βιομηχάνων.
Ο νόμος 4336/15, δηλαδή το 3ο μνημόνιο που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στις 14 Αυγούστου 2015, προβλέπει μία συνολική μείωση των δομών και των δαπανών στην εκπαίδευση.
Ο σχεδιασμός της «νέας» πολιτικής στην εκπαίδευση θα γίνει με τη βοήθεια του ΟΟΣΑ. Συγκεκριμένα θα επικαιροποιηθεί «η αξιολόγηση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος που εκπόνησε ο ΟΟΣΑ το 2011. Η εν λόγω επανεξέταση θα καλύπτει όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης», πρωτοβάθμια – δευτεροβάθμια – τριτοβάθμια.
Αυτά που απαιτεί το μνημόνιο χαρακτηρίζονται στο κείμενο ως «βασικά παραδοτέα». Δηλαδή ψηφίστηκε ένα χρονοδιάγραμμα ως το 2018 σύμφωνα με το οποίο η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να καταθέτει νομοσχέδια και να περνάει πολιτικές σκληρότερης λιτότητας και αφαίμαξης των λαϊκών στρωμάτων και διάλυσης των κοινωνικών παροχών που έχουν απομείνει. Με τον τρόπο αυτό δεσμεύεται να μην καθυστερεί στις απαιτήσεις των δανειστών! Αυτό βέβαια δεν εμποδίζει στο να τροποποιούνται οι απαιτήσεις κατά τη σύνταξη των νομοσχεδίων! Ο έλεγχος των δανειστών στο λαό και στη χώρα είναι πιο ασφυκτικός από ποτέ!
Πριν αναφερθούμε αναλυτικά στα μέτρα που θα καταφέρουν ακόμη ένα χτύπημα στη δημόσια παιδεία να δούμε τον ανομολόγητο στόχο που επιδιώκουν οι πολιτικές αυτές που είναι όμοιος και στα προηγούμενα μνημόνια, έστω και αν μέρος της διατύπωσης φαίνεται διαφορετικό.
Γενικά πρέπει οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς να πιστέψουν ότι η παιδεία κοστίζει πολύ και θα πρέπει να συρρικνωθεί σε ασφυκτικά όρια. Η κοινωνία να απεμπολήσει το δικαίωμα των παιδιών της στην δημόσια δωρεάν παιδεία και να συμβιβαστεί με μία κακής ποιότητας δημόσια εκπαίδευση που θα τρέφεται από …τις σάρκες της. Τα παρακμιακά φαινόμενα της ελληνικής κοινωνίας της τελευταίας πενταετίας είναι εδώ: αντιπαλότητες μεταξύ εκπαιδευτικών, γονέων και εκπαιδευτικών, επικράτηση του ατομικού συμφέροντος σε βάρος των συλλογικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Η πρόσκαιρη υποχώρηση της πίεσης και του φόβου στα σχολεία θα επανέρθει με την εφαρμογή των νέων μέτρων.
Η αιτία της συρρίκνωσης της παιδείας είναι πάντα η ίδια. Τα κρατικά έσοδα «χρειάζεται» να διοχετευτούν αλλού. Όπως η πληρωμή των τραπεζιτών και των δανειστών. Να θυμίσουμε και μερικά «επιτεύγματα» των προηγούμενων μνημονίων και νόμων που βαραίνουν στη σημερινή κατάσταση:
Το 2011 καταργήθηκαν – συγχωνεύτηκαν 1200 σχολικές μονάδες στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση Με την κατάργηση των ΕΠΑΣ την τελευταία διετία μειώθηκαν κατά 30% οι σχολικές μονάδες της Τεχνικής Εκπαίδευσης. Να θεωρήσουμε ότι είναι απλή «σύμπτωση» ότι ο ΟΟΣΑ στην έκθεση του για την ελληνική εκπαίδευση (2011) έλεγε για «Μη αποδοτικό δίκτυο μικρών σχολείων…»;! Μετά το 2011 οι συγχωνεύσεις τμημάτων στη δευτεροβάθμια είναι μία διαρκής πρακτική, που έρχεται να αντισταθμίσει τη μείωση του εκπαιδευτικού προσωπικού με τις συνταξιοδοτήσεις και τις μηδενικές προσλήψεις. Η πρόωρη σχολική εγκατάλειψη είναι μία άλλη πληγή της κοινωνίας που έχει την αιτία της στη φτώχεια και την έλλειψη στοιχειωδών μέσων για αξιοπρεπή διαβίωση. (Από στοιχεία του 2012 η μαθητική διαρροή στην υποχρεωτική εκπαίδευση ήταν 13,4%).
Εκπαίδευση καθ’ υπαγόρευση των δανειστών μέσω … ΟΟΣΑ
«… οι αρχές θα
εκπονήσουν επικαιροποιημένο εκπαιδευτικό σχέδιο δράσης και θα υποβάλουν προτάσεις για δράσεις το αργότερο έως τον Μάιο του 2016, οι οποίες θα εγκριθούν έως τον Ιούλιο του 2016, και εφόσον είναι δυνατόν, τα μέτρα θα πρέπει να τεθούν σε ισχύ πριν από το ακαδημαϊκό έτος 2016-2017.
Ειδικότερα, οι αρχές δεσμεύονται να ευθυγραμμίσουν τον αριθμό διδακτικών ωρών ανά μέλος του προσωπικού, καθώς και την αναλογία μαθητών ανά τάξη και ανά εκπαιδευτικό, με τις βέλτιστες πρακτικές των χωρών του ΟΟΣΑ, το αργότερο έως τον Ιούνιο του 2018. Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων θα συνάδει με το γενικό σύστημα αξιολόγησης της δημόσιας διοίκησης».
Είναι ασαφές ακόμη τι θα διατάξει ο ΟΟΣΑ με τα λεγόμενα σχεδία δράσης, αλλά η προσαρμογή της εκπαίδευσης ενός κράτους που βρίσκεται σε καθεστώς ελεγχόμενης χρεοκοπίας και εκποίησης με όρους διαρκούς λιτότητας, αφαιρεί την οποιαδήποτε ελευθερία άσκησης εκπαιδευτικών πολιτικών υπέρ των αναγκών των μαθητών.
Η αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών και η επιδίωξη εφαρμογής των 30 μαθητών, όσο το δυνατό ευρύτερα, στα τμήματα γενικής παιδεία Γυμνασίων – Λυκείων είναι προ των πυλών. Αποτέλεσμα θα είναι οι μειώσεις τμημάτων και οι συγχωνεύσεις σχολείων.
Η ατομική «αξιολόγηση» μαζί με αυτή των σχολικών μονάδων επιλέγεται πάλι ως απαραίτητο εργαλείο – φόβητρο για να μην υπάρξει αντίσταση από τους εκπαιδευτικούς.
Επαγγελματική κατάρτιση
«… η κυβέρνηση, έως τον Δεκέμβριο του 2015 (βασικό παραδοτέο): i) θα θεσπίσει ένα σύγχρονο πλαίσιο ποιότητας για την ΕΕΚ/μαθητεία, ii) θα δημιουργήσει ένα σύστημα για τον προσδιορισμό των αναγκών σε επίπεδο δεξιοτήτων και μια διαδικασία αναβάθμισης των προγραμμάτων και της πιστοποίησης, iii) θα δρομολογήσει πιλοτικές συμπράξεις με περιφερειακές αρχές και εργοδότες το 2015-2016 και iv) θα χαράξει ολοκληρωμένο σχέδιο εφαρμογής του Υπουργείου Εργασίας, του Υπουργείου Παιδείας και του ΟΑΕΔ, με σκοπό την παροχή του απαιτούμενου αριθμού θέσεων μαθητείας για όλους τους σπουδαστές της επαγγελματικής εκπαίδευσης (ΕΠΑΣ και ΙΕΚ) έως το 2016 και για το 33% τουλάχιστον του συνόλου των σπουδαστών της τεχνικής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (ΕΠΑΛ) έως το 2016-2017 και v) θα διασφαλίσει μεγαλύτερη συμμετοχή των εργοδοτών και μεγαλύτερη χρήση της ιδιωτικής χρηματοδότησης».
Οι απόφοιτοι της Τεχνικής Εκπαίδευσης θα προσφέρουν εργασία σε επιχειρήσεις, χωρίς αμοιβή. Αντί της πρακτικής άσκησης έχουμε μαθητεία δηλαδή ‘’μάθηση’’ μέσω άμισθης εργασίας. Είναι άλλο η μαθητεία και άλλο η πρακτική άσκηση. Η μαθητεία είναι μια αναχρονιστική μέθοδος μετάδοσης τεχνικών – επαγγελματικών δεξιοτήτων που παραπέμπει σε άλλες εποχές. Η πρακτική άσκηση από την άλλη, υπάρχει σε σχολεία – σχολές όλων των βαθμίδων και έχει την έννοια, τις γνώσεις που απόκτησε ο μαθητής από μαθήματα θεωρητικά και εργαστηριακά να τις δει και να τις εφαρμόσει στη πράξη δηλ. στον αντίστοιχο επαγγελματικό χώρο. Ενώ η μαθητεία κάνει ακριβώς το αντίθετο. Γνώσεις και κυρίως δεξιότητες που δεν τι μαθαίνει μέσω της διδασκαλίας τους στέλνουν στον επαγγελματικό χώρο να τις μάθουν εκεί. Δηλ φτηνή και αμφίβολης αξίας μάθηση, ενώ ταυτόχρονα οι επιχειρήσεις θα εξασφαλίζουν εργαζόμενους χωρίς αμοιβή.
Οι «βέλτιστες πρακτικές» του ΟΟΣΑ
Οι «βέλτιστες πρακτικές» του ΟΟΣΑ προβλέπουν να αλλάξουν το τοπίο στην εκπαίδευση, η οποία προσαρμόζεται στις ανάγκες των επιχειρήσεων. Προωθείται η κατάρτιση και οι δεξιότητες σε βάρος της μόρφωσης και της μάθησης γιατί έτσι απαιτεί η επιχειρηματικότητα. Το ίδιο και με την έρευνα των πανεπιστημίων, που θα γίνεται σε συνεργασία με ιδιωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις. Γενικά προάγονται και μέσα από την εκπαίδευση – κατάρτιση – μαθητεία οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις και επιδιώκεται η διαμόρφωση χαρακτήρων που δεν διεκδικούν δικαιώματα, παρά σε ένα αβέβαιο μέλλον ψάχνουν να βρουν εργασία προσαρμοσμένοι στο περιβάλλον που διαμορφώνουν οι επιχειρήσεις και οι εργοδότες.
Μισθοί δημοσίων υπαλλήλων και αξιολόγηση
«Έως τον Οκτώβριο του 2015, οι αρχές θα προβούν σε μεταρρύθμιση του ενιαίου μισθολογίου, με ισχύ από 1ης Ιανουαρίου 2016, καθορίζοντας τις βασικές παραμέτρους με δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο, με βάση τους συμφωνηθέντες στόχους για τα μισθολογικά κονδύλια και με συστηματική εφαρμογή σε ολόκληρο τον δημόσιο τομέα, περιλαμβανομένης της αποσυμπίεσης της μισθο λογικής κατανομής σε ολόκληρο το μισθολογικό φάσμα σε συνάρτηση με τις δεξιότητες, τις επιδόσεις και τις αρμοδιότητες και την θέση του προσωπικού».
Νέο ενιαίο μισθολόγιο πρέπει να θεσπίσει η κυβέρνηση μέσα στον Οκτώβριο του 2015. Οι εκπαιδευτικοί και κάθε δημόσιος υπάλληλος θα αμείβεται με βάση την εργασιακή επίδοσή του και την επίτευξη των στόχων που θα βάζει η υπηρεσία του ή το αντίστοιχο Υπουργείο. Ο κάθε υπάλληλος θα αξιολογείται και οι επιδόσεις του θα συνδέονται το μισθό του και με την βαθμολογική του εξέλιξη. Με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση επιδιώκει νέες μειώσεις μισθών, γιατί ο βασικός δημοσιονομικός στόχος των μνημονίων είναι η μείωση των κρατικών εξόδων: «οι μισθολογικές δαπάνες στο Δημόσιο να συνάδουν με την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων και με την εξασφάλιση φθίνουσας πορείας για τις δημόσιες δαπάνες, σε σχέση με το ΑΕΠ κατά την περίοδο 2016-2019».
Κινητικότητα δημοσίων υπαλλήλων
«Έως τον Δεκέμβριο του 2015, οι αρχές θα θεσπίσουν ένα νέο σύστημα μόνιμης κινητικότητας. Το σύστημα θα προωθήσει την χρήση της περιγραφής καθηκόντων και θα συνδέεται με μια ηλεκτρονική βάση δεδομένων που θα περιλαμβάνει όλες τις κενές θέσεις. Την τελική απόφαση για την κινητικότητα του προσωπικού θα λαμβάνει η εκάστοτε υπηρεσία».
Με την εφαρμογή της υποχρεωτικής κινητικότητας αναμένεται ότι θα καλυφθούν σε ένα βαθμό οι ελλείψεις προσωπικού σε δημόσιες υπηρεσίες χωρίς να προσληφθεί νέο προσωπικό. Η προσωπική και οικογενειακή σταθερότητα του υπαλλήλου, τα δικαιώματα στο να επιλέγει το είδος της εργασίας, τα δικαιώματα που απέκτησε από την προϋπηρεσία του κτλ., προφανώς, σκοντάφτουν στην αναλγησία της κυβέρνησης.
Είναι κατανοητό από όλους ότι η πολιτική των μνημονιακών κυβερνήσεων συνεχίζει και εντείνει την επίθεσή της στην δημόσια εκπαίδευση.
Οι εκπαιδευτικοί μαζί με την κοινωνία θα σταθούμε αγωνιστικά στη νέα μνημονιακή λαίλαπα που έρχεται ή θα υποχωρήσουμε αφήνοντας χωρίς άμυνα την παιδεία;
Σ’ αυτό το ερώτημα θα κληθούμε να απαντήσουμε σε λίγες μέρες. Αν αγαπάμε την εργασία μας και υπηρετούμε την κοινωνία θα κληθούμε να αγωνιστούμε και να συγκρουστούμε με την πολιτική που θέλουν να επιβάλλουν οι δανειστές και οι πολιτικοί εκπρόσωποί τους στη χώρα και να την ανατρέψουμε. Σε μας ανήκει η απόφαση και στη συνείδηση του κάθε εκπαιδευτικού.
Στην εκπαίδευση είναι ανάγκη απέναντι στη «μία και μοναδική αλήθεια» των αναδιαρθρώσεων που θέλει να επιβάλλουν Κυβέρνηση – ΕΕ – ΟΟΣΑ και το κεφάλαιο, εμφανίζοντάς τους ως «φυσικούς νόμους», να αντιπαραθέσουμε την αλήθεια των λαϊκών αναγκών, των εργατικών δικαιωμάτων, της κοινωνικής αξιοπρέπειας.
Είναι ανάγκη να σκεφτούμε και να δράσουμε, πιάνοντας το νήμα από τις καλύτερες στιγμές των συλλογικών μας αγώνων των τελευταίων χρόνων, να αναμετρηθούμε με τις ανεπάρκειές μας, να δούμε κατάματα τον πραγματικό αντίπαλο, να πάρουμε τα ρίσκα μας.
Με τα σωματεία μας και τις συλλογικότητές μας, που άμεσα πρέπει να συντονίσουμε. Σε συμπόρευση και κοινή δράση με τους Συλλόγους και τις Ομοσπονδίες γονέων σε ένα πλατύ πανκοινωνικό- πανεκπαιδευτικό μέτωπο για την ανατροπή των αντιλαϊκών πολιτικών των κυβερνήσεων της ΕΕ και του ΔΝΤ και όλων των μνημονίων.
• Ανατροπή της πολιτικής ΕΕ – ΔΝΤ – κεφαλαίου
• Διαγραφή του χρέους – Εθνικοποίηση των τραπεζών
• Κατάργηση των Μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων
• Έξοδος από ευρώ και ΕΕ
• Μάχη ενάντια στο φασισμό, το ρατσισμό, τον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό
Το πλαίσιο αιτημάτων, διεκδικήσεων του 16ου συνεδρίου και των μαζικών συνελεύσεων των ΕΛΜΕ του Μαΐου –Σεπτεμβρίου του 2013 παραμένουν σε ισχύ και αποτελούν θέσεις του κλάδου. Κρίνουμε απαραίτητο όμως οι συνελεύσεις που γίνονται αυτή την περίοδο με βάση την επίθεση που δέχονται η παιδεία και οι εκπαιδευτικοί να προχωρήσουν σε νέα ιεράρχηση των αιτημάτων που θα προτάσσει: τις ριζικές αλλαγές που απαιτούνται στο δημόσιο σχολείο – τη γενναία χρηματοδότηση των σχολείων - τους μαζικούς διορισμούς – τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα – τις αξιοπρεπείς αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις- τα άμεσα προβλήματα της τεχνικής εκπαίδευσης και τις λύσεις που προτείνει η ΟΛΜΕ – τα αιτήματα ενάντια στην αυτοαξιολόγηση – αξιολόγηση, καθώς και τα άλλα αιτήματα.
Πρ. Κορομηλά 51
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 54622
e-mail: gelmeth3@gmail.com
http://3elmethess.blogspot.gr/
η Γ΄ ΕΛΜΕ στο διαδίκτυο
ΑΠΌΦΑΣΗ-ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΗΣ Γ΄ΕΛΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΣ
Το 3ο αντιλαïκό μνημόνιο διαλύει τη δημόσια εκπαίδευση.
Οδηγεί τους εκπαιδευτικούς και συνολικά τους εργαζόμενους στην πλήρη φτωχοποίηση. Το μνημόνιο αυτό είναι ένα σύνολο από αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, που πλήττουν βάναυσα τους εργαζόμενους δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, την ίδια ώρα που χαρίζονται ξανά δισεκατομμύρια στις τράπεζες και στους βιομήχανους. Κυρίως διαμορφώνεται ένα τοπίο κατεδάφισης όποιων εργατικών δικαιωμάτων απέμειναν, προκειμένου να εξασφαλιστεί η νέα «ανάπτυξη» των καπιταλιστικών κερδών.
Μέτρα βαθιά ταξικά περιέχονται στο 3ο μνημόνιο
• Ουσιαστική κατάργηση του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος. Συντάξεις πείνας στα 67!
• Φορολεηλασία των λαϊκών εισοδημάτων.
• Μαζικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
• Συντριβή των μεσαίων στρωμάτων και της φτωχής – μεσαίας αγροτιάς, καταβαράθρωση των μισθών και των συντάξεων.
• Καταστροφή των δημόσιων αγαθών, υγείας – παιδείας
Τα χρήματα του νέου δυσβάσταχτου χρέους που θα πληρώσει με αίμα ο λαός μας, θα γεμίσουν πάλι τις τσέπες των τραπεζιτών και των βιομηχάνων.
Ο νόμος 4336/15, δηλαδή το 3ο μνημόνιο που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στις 14 Αυγούστου 2015, προβλέπει μία συνολική μείωση των δομών και των δαπανών στην εκπαίδευση.
Ο σχεδιασμός της «νέας» πολιτικής στην εκπαίδευση θα γίνει με τη βοήθεια του ΟΟΣΑ. Συγκεκριμένα θα επικαιροποιηθεί «η αξιολόγηση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος που εκπόνησε ο ΟΟΣΑ το 2011. Η εν λόγω επανεξέταση θα καλύπτει όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης», πρωτοβάθμια – δευτεροβάθμια – τριτοβάθμια.
Αυτά που απαιτεί το μνημόνιο χαρακτηρίζονται στο κείμενο ως «βασικά παραδοτέα». Δηλαδή ψηφίστηκε ένα χρονοδιάγραμμα ως το 2018 σύμφωνα με το οποίο η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να καταθέτει νομοσχέδια και να περνάει πολιτικές σκληρότερης λιτότητας και αφαίμαξης των λαϊκών στρωμάτων και διάλυσης των κοινωνικών παροχών που έχουν απομείνει. Με τον τρόπο αυτό δεσμεύεται να μην καθυστερεί στις απαιτήσεις των δανειστών! Αυτό βέβαια δεν εμποδίζει στο να τροποποιούνται οι απαιτήσεις κατά τη σύνταξη των νομοσχεδίων! Ο έλεγχος των δανειστών στο λαό και στη χώρα είναι πιο ασφυκτικός από ποτέ!
Πριν αναφερθούμε αναλυτικά στα μέτρα που θα καταφέρουν ακόμη ένα χτύπημα στη δημόσια παιδεία να δούμε τον ανομολόγητο στόχο που επιδιώκουν οι πολιτικές αυτές που είναι όμοιος και στα προηγούμενα μνημόνια, έστω και αν μέρος της διατύπωσης φαίνεται διαφορετικό.
Γενικά πρέπει οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς να πιστέψουν ότι η παιδεία κοστίζει πολύ και θα πρέπει να συρρικνωθεί σε ασφυκτικά όρια. Η κοινωνία να απεμπολήσει το δικαίωμα των παιδιών της στην δημόσια δωρεάν παιδεία και να συμβιβαστεί με μία κακής ποιότητας δημόσια εκπαίδευση που θα τρέφεται από …τις σάρκες της. Τα παρακμιακά φαινόμενα της ελληνικής κοινωνίας της τελευταίας πενταετίας είναι εδώ: αντιπαλότητες μεταξύ εκπαιδευτικών, γονέων και εκπαιδευτικών, επικράτηση του ατομικού συμφέροντος σε βάρος των συλλογικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Η πρόσκαιρη υποχώρηση της πίεσης και του φόβου στα σχολεία θα επανέρθει με την εφαρμογή των νέων μέτρων.
Η αιτία της συρρίκνωσης της παιδείας είναι πάντα η ίδια. Τα κρατικά έσοδα «χρειάζεται» να διοχετευτούν αλλού. Όπως η πληρωμή των τραπεζιτών και των δανειστών. Να θυμίσουμε και μερικά «επιτεύγματα» των προηγούμενων μνημονίων και νόμων που βαραίνουν στη σημερινή κατάσταση:
Το 2011 καταργήθηκαν – συγχωνεύτηκαν 1200 σχολικές μονάδες στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση Με την κατάργηση των ΕΠΑΣ την τελευταία διετία μειώθηκαν κατά 30% οι σχολικές μονάδες της Τεχνικής Εκπαίδευσης. Να θεωρήσουμε ότι είναι απλή «σύμπτωση» ότι ο ΟΟΣΑ στην έκθεση του για την ελληνική εκπαίδευση (2011) έλεγε για «Μη αποδοτικό δίκτυο μικρών σχολείων…»;! Μετά το 2011 οι συγχωνεύσεις τμημάτων στη δευτεροβάθμια είναι μία διαρκής πρακτική, που έρχεται να αντισταθμίσει τη μείωση του εκπαιδευτικού προσωπικού με τις συνταξιοδοτήσεις και τις μηδενικές προσλήψεις. Η πρόωρη σχολική εγκατάλειψη είναι μία άλλη πληγή της κοινωνίας που έχει την αιτία της στη φτώχεια και την έλλειψη στοιχειωδών μέσων για αξιοπρεπή διαβίωση. (Από στοιχεία του 2012 η μαθητική διαρροή στην υποχρεωτική εκπαίδευση ήταν 13,4%).
«Να δεις τι σου χω για μετά…»
Το 3ο μνημόνιο προβλέπει:Εκπαίδευση καθ’ υπαγόρευση των δανειστών μέσω … ΟΟΣΑ
«… οι αρχές θα
εκπονήσουν επικαιροποιημένο εκπαιδευτικό σχέδιο δράσης και θα υποβάλουν προτάσεις για δράσεις το αργότερο έως τον Μάιο του 2016, οι οποίες θα εγκριθούν έως τον Ιούλιο του 2016, και εφόσον είναι δυνατόν, τα μέτρα θα πρέπει να τεθούν σε ισχύ πριν από το ακαδημαϊκό έτος 2016-2017.
Ειδικότερα, οι αρχές δεσμεύονται να ευθυγραμμίσουν τον αριθμό διδακτικών ωρών ανά μέλος του προσωπικού, καθώς και την αναλογία μαθητών ανά τάξη και ανά εκπαιδευτικό, με τις βέλτιστες πρακτικές των χωρών του ΟΟΣΑ, το αργότερο έως τον Ιούνιο του 2018. Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων θα συνάδει με το γενικό σύστημα αξιολόγησης της δημόσιας διοίκησης».
Είναι ασαφές ακόμη τι θα διατάξει ο ΟΟΣΑ με τα λεγόμενα σχεδία δράσης, αλλά η προσαρμογή της εκπαίδευσης ενός κράτους που βρίσκεται σε καθεστώς ελεγχόμενης χρεοκοπίας και εκποίησης με όρους διαρκούς λιτότητας, αφαιρεί την οποιαδήποτε ελευθερία άσκησης εκπαιδευτικών πολιτικών υπέρ των αναγκών των μαθητών.
Η αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών και η επιδίωξη εφαρμογής των 30 μαθητών, όσο το δυνατό ευρύτερα, στα τμήματα γενικής παιδεία Γυμνασίων – Λυκείων είναι προ των πυλών. Αποτέλεσμα θα είναι οι μειώσεις τμημάτων και οι συγχωνεύσεις σχολείων.
Η ατομική «αξιολόγηση» μαζί με αυτή των σχολικών μονάδων επιλέγεται πάλι ως απαραίτητο εργαλείο – φόβητρο για να μην υπάρξει αντίσταση από τους εκπαιδευτικούς.
Επαγγελματική κατάρτιση
«… η κυβέρνηση, έως τον Δεκέμβριο του 2015 (βασικό παραδοτέο): i) θα θεσπίσει ένα σύγχρονο πλαίσιο ποιότητας για την ΕΕΚ/μαθητεία, ii) θα δημιουργήσει ένα σύστημα για τον προσδιορισμό των αναγκών σε επίπεδο δεξιοτήτων και μια διαδικασία αναβάθμισης των προγραμμάτων και της πιστοποίησης, iii) θα δρομολογήσει πιλοτικές συμπράξεις με περιφερειακές αρχές και εργοδότες το 2015-2016 και iv) θα χαράξει ολοκληρωμένο σχέδιο εφαρμογής του Υπουργείου Εργασίας, του Υπουργείου Παιδείας και του ΟΑΕΔ, με σκοπό την παροχή του απαιτούμενου αριθμού θέσεων μαθητείας για όλους τους σπουδαστές της επαγγελματικής εκπαίδευσης (ΕΠΑΣ και ΙΕΚ) έως το 2016 και για το 33% τουλάχιστον του συνόλου των σπουδαστών της τεχνικής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (ΕΠΑΛ) έως το 2016-2017 και v) θα διασφαλίσει μεγαλύτερη συμμετοχή των εργοδοτών και μεγαλύτερη χρήση της ιδιωτικής χρηματοδότησης».
Οι απόφοιτοι της Τεχνικής Εκπαίδευσης θα προσφέρουν εργασία σε επιχειρήσεις, χωρίς αμοιβή. Αντί της πρακτικής άσκησης έχουμε μαθητεία δηλαδή ‘’μάθηση’’ μέσω άμισθης εργασίας. Είναι άλλο η μαθητεία και άλλο η πρακτική άσκηση. Η μαθητεία είναι μια αναχρονιστική μέθοδος μετάδοσης τεχνικών – επαγγελματικών δεξιοτήτων που παραπέμπει σε άλλες εποχές. Η πρακτική άσκηση από την άλλη, υπάρχει σε σχολεία – σχολές όλων των βαθμίδων και έχει την έννοια, τις γνώσεις που απόκτησε ο μαθητής από μαθήματα θεωρητικά και εργαστηριακά να τις δει και να τις εφαρμόσει στη πράξη δηλ. στον αντίστοιχο επαγγελματικό χώρο. Ενώ η μαθητεία κάνει ακριβώς το αντίθετο. Γνώσεις και κυρίως δεξιότητες που δεν τι μαθαίνει μέσω της διδασκαλίας τους στέλνουν στον επαγγελματικό χώρο να τις μάθουν εκεί. Δηλ φτηνή και αμφίβολης αξίας μάθηση, ενώ ταυτόχρονα οι επιχειρήσεις θα εξασφαλίζουν εργαζόμενους χωρίς αμοιβή.
Οι «βέλτιστες πρακτικές» του ΟΟΣΑ
Οι «βέλτιστες πρακτικές» του ΟΟΣΑ προβλέπουν να αλλάξουν το τοπίο στην εκπαίδευση, η οποία προσαρμόζεται στις ανάγκες των επιχειρήσεων. Προωθείται η κατάρτιση και οι δεξιότητες σε βάρος της μόρφωσης και της μάθησης γιατί έτσι απαιτεί η επιχειρηματικότητα. Το ίδιο και με την έρευνα των πανεπιστημίων, που θα γίνεται σε συνεργασία με ιδιωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις. Γενικά προάγονται και μέσα από την εκπαίδευση – κατάρτιση – μαθητεία οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις και επιδιώκεται η διαμόρφωση χαρακτήρων που δεν διεκδικούν δικαιώματα, παρά σε ένα αβέβαιο μέλλον ψάχνουν να βρουν εργασία προσαρμοσμένοι στο περιβάλλον που διαμορφώνουν οι επιχειρήσεις και οι εργοδότες.
Μισθοί δημοσίων υπαλλήλων και αξιολόγηση
«Έως τον Οκτώβριο του 2015, οι αρχές θα προβούν σε μεταρρύθμιση του ενιαίου μισθολογίου, με ισχύ από 1ης Ιανουαρίου 2016, καθορίζοντας τις βασικές παραμέτρους με δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο, με βάση τους συμφωνηθέντες στόχους για τα μισθολογικά κονδύλια και με συστηματική εφαρμογή σε ολόκληρο τον δημόσιο τομέα, περιλαμβανομένης της αποσυμπίεσης της μισθο λογικής κατανομής σε ολόκληρο το μισθολογικό φάσμα σε συνάρτηση με τις δεξιότητες, τις επιδόσεις και τις αρμοδιότητες και την θέση του προσωπικού».
Νέο ενιαίο μισθολόγιο πρέπει να θεσπίσει η κυβέρνηση μέσα στον Οκτώβριο του 2015. Οι εκπαιδευτικοί και κάθε δημόσιος υπάλληλος θα αμείβεται με βάση την εργασιακή επίδοσή του και την επίτευξη των στόχων που θα βάζει η υπηρεσία του ή το αντίστοιχο Υπουργείο. Ο κάθε υπάλληλος θα αξιολογείται και οι επιδόσεις του θα συνδέονται το μισθό του και με την βαθμολογική του εξέλιξη. Με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση επιδιώκει νέες μειώσεις μισθών, γιατί ο βασικός δημοσιονομικός στόχος των μνημονίων είναι η μείωση των κρατικών εξόδων: «οι μισθολογικές δαπάνες στο Δημόσιο να συνάδουν με την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων και με την εξασφάλιση φθίνουσας πορείας για τις δημόσιες δαπάνες, σε σχέση με το ΑΕΠ κατά την περίοδο 2016-2019».
Κινητικότητα δημοσίων υπαλλήλων
«Έως τον Δεκέμβριο του 2015, οι αρχές θα θεσπίσουν ένα νέο σύστημα μόνιμης κινητικότητας. Το σύστημα θα προωθήσει την χρήση της περιγραφής καθηκόντων και θα συνδέεται με μια ηλεκτρονική βάση δεδομένων που θα περιλαμβάνει όλες τις κενές θέσεις. Την τελική απόφαση για την κινητικότητα του προσωπικού θα λαμβάνει η εκάστοτε υπηρεσία».
Με την εφαρμογή της υποχρεωτικής κινητικότητας αναμένεται ότι θα καλυφθούν σε ένα βαθμό οι ελλείψεις προσωπικού σε δημόσιες υπηρεσίες χωρίς να προσληφθεί νέο προσωπικό. Η προσωπική και οικογενειακή σταθερότητα του υπαλλήλου, τα δικαιώματα στο να επιλέγει το είδος της εργασίας, τα δικαιώματα που απέκτησε από την προϋπηρεσία του κτλ., προφανώς, σκοντάφτουν στην αναλγησία της κυβέρνησης.
Είναι κατανοητό από όλους ότι η πολιτική των μνημονιακών κυβερνήσεων συνεχίζει και εντείνει την επίθεσή της στην δημόσια εκπαίδευση.
Οι εκπαιδευτικοί μαζί με την κοινωνία θα σταθούμε αγωνιστικά στη νέα μνημονιακή λαίλαπα που έρχεται ή θα υποχωρήσουμε αφήνοντας χωρίς άμυνα την παιδεία;
Σ’ αυτό το ερώτημα θα κληθούμε να απαντήσουμε σε λίγες μέρες. Αν αγαπάμε την εργασία μας και υπηρετούμε την κοινωνία θα κληθούμε να αγωνιστούμε και να συγκρουστούμε με την πολιτική που θέλουν να επιβάλλουν οι δανειστές και οι πολιτικοί εκπρόσωποί τους στη χώρα και να την ανατρέψουμε. Σε μας ανήκει η απόφαση και στη συνείδηση του κάθε εκπαιδευτικού.
Στην εκπαίδευση είναι ανάγκη απέναντι στη «μία και μοναδική αλήθεια» των αναδιαρθρώσεων που θέλει να επιβάλλουν Κυβέρνηση – ΕΕ – ΟΟΣΑ και το κεφάλαιο, εμφανίζοντάς τους ως «φυσικούς νόμους», να αντιπαραθέσουμε την αλήθεια των λαϊκών αναγκών, των εργατικών δικαιωμάτων, της κοινωνικής αξιοπρέπειας.
Είναι ανάγκη να σκεφτούμε και να δράσουμε, πιάνοντας το νήμα από τις καλύτερες στιγμές των συλλογικών μας αγώνων των τελευταίων χρόνων, να αναμετρηθούμε με τις ανεπάρκειές μας, να δούμε κατάματα τον πραγματικό αντίπαλο, να πάρουμε τα ρίσκα μας.
Με τα σωματεία μας και τις συλλογικότητές μας, που άμεσα πρέπει να συντονίσουμε. Σε συμπόρευση και κοινή δράση με τους Συλλόγους και τις Ομοσπονδίες γονέων σε ένα πλατύ πανκοινωνικό- πανεκπαιδευτικό μέτωπο για την ανατροπή των αντιλαϊκών πολιτικών των κυβερνήσεων της ΕΕ και του ΔΝΤ και όλων των μνημονίων.
Οι προτάσεις και οι θέσεις μας
Για τους πολιτικούς στόχους του κινήματος.
Οι πολιτικοί στόχοι που αποφασίστηκαν στο 16ο Συνέδριο και επιβεβαιώθηκε η αναγκαιότητά τους και στο 17ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ (ανατροπή της πολιτικής Κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ και όλων των κυβερνητικών παραλλαγών, διαγραφή του χρέους, εθνικοποίηση τραπεζών, απελευθέρωση από τα δεσμά της ΟΝΕ και της ΕΕ, κατάργηση του συμφώνου σταθερότητας, κ.ά.) χάραξαν την πορεία του κλάδου όλο το προηγούμενο διάστημα. Σήμερα οι στόχοι αυτοί δε μπορεί να απουσιάζουν από τις διεκδικήσεις μας.• Ανατροπή της πολιτικής ΕΕ – ΔΝΤ – κεφαλαίου
• Διαγραφή του χρέους – Εθνικοποίηση των τραπεζών
• Κατάργηση των Μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων
• Έξοδος από ευρώ και ΕΕ
• Μάχη ενάντια στο φασισμό, το ρατσισμό, τον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό
Αιτήματα - διεκδικήσεις
Το πλαίσιο αιτημάτων, διεκδικήσεων του 16ου συνεδρίου και των μαζικών συνελεύσεων των ΕΛΜΕ του Μαΐου –Σεπτεμβρίου του 2013 παραμένουν σε ισχύ και αποτελούν θέσεις του κλάδου. Κρίνουμε απαραίτητο όμως οι συνελεύσεις που γίνονται αυτή την περίοδο με βάση την επίθεση που δέχονται η παιδεία και οι εκπαιδευτικοί να προχωρήσουν σε νέα ιεράρχηση των αιτημάτων που θα προτάσσει: τις ριζικές αλλαγές που απαιτούνται στο δημόσιο σχολείο – τη γενναία χρηματοδότηση των σχολείων - τους μαζικούς διορισμούς – τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα – τις αξιοπρεπείς αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις- τα άμεσα προβλήματα της τεχνικής εκπαίδευσης και τις λύσεις που προτείνει η ΟΛΜΕ – τα αιτήματα ενάντια στην αυτοαξιολόγηση – αξιολόγηση, καθώς και τα άλλα αιτήματα.
Εκπαιδευτικά αιτήματα
- Άμεση κατάργηση όλου του αντιεκπαιδευτικού θεσμικού πλαισίου, του νόμου 4186/2013 για το «νέο» Λύκειο και του νόμου 3848/2010 της Διαμαντοπούλου. Καθιέρωση του ενιαίου 12χρονου δημόσιου και δωρεάν σχολείου με χρονοδιάγραμμα προώθησης, στη βάση των προτάσεων του κλάδου, της αλλαγής των αναλυτικών προγραμμάτων και των βιβλίων, της ελεύθερης πρόσβασης στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, της καθιέρωσης αντιαυταρχικού πλαισίου και δημοκρατικής λειτουργίας, της στήριξής του με δαπάνες, δομές, κτηριακές υποδομές, εργαστήρια, κ.ά.
- Κανείς μαθητής έξω από το σχολείο. Επέκταση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης στα 12 χρόνια και της προσχολικής στα δύο.
- Διπλασιασμός των δαπανών για την παιδεία. Έκτακτη επιχορήγηση για ουσιαστική αντιμετώπιση των εξόδων των σχολείων, για σίτιση, υγεία και μεταφορά των μαθητών.
- 20 μαθητές στο τμήμα, 15 στις κατευθύνσεις και 10 στα εργαστήρια.
- Να ανακληθούν οι συγχωνεύσεις και οι καταργήσεις σχολείων.
- Επαναλειτουργία με ουσιαστικούς όρους της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης και της Ενισχυτικής Διδασκαλίας. σε όλα τα σχολεία, με διορισμούς εκπαιδευτικών και προσλήψεις αναπληρωτών.
Κενά – διορισμοί – αναπληρωτές
- Να καλυφθούν όλα τα διδακτικά κενά. Να καταργηθεί η μνημονιακή ρύθμιση αναλογίας 1:10, οι προσλήψεις να γίνουν σε αντιστοιχία ένας προς ένας (1/1) ως προς τις αποχωρήσεις. Διορισμός όλων των κατηγοριών που έχουν θεμελιώσει δικαίωμα διορισμού. Μαζικοί διορισμοί με βάση την προϋπηρεσία και την ημερομηνία λήψης πτυχίου. 8.000 διορισμούς καθηγητών τώρα.
- Πλήρη εργασιακά, εκπαιδευτικά και ασφαλιστικά δικαιώματα στους αναπληρωτές και προώθηση των αιτημάτων που αφορούν τους αναπληρωτές και κατατέθηκαν στο υπουργείο από την Πανελλήνια Ένωση Αδιόριστων Εκπαιδευτικών.
Τεχνική εκπαίδευση
- Θέσεις εργασίας για όλους τους συναδέλφους της διαθεσιμότητας – κινητικότητας με ουσιαστικές αλλαγές στην τεχνική εκπαίδευση ( ολιγομελή τμήματα, εξοπλισμένα εργαστήρια, αναβαθμισμένα σε περιεχόμενο βιβλία.
- Να καταργηθούν οι ΣΕΚ (όλων των υπουργείων) και όλες οι ειδικότητες να ενταχθούν μέσα στις δομές της Δημόσιας Τεχνικής – Επαγγελματικής Εκπαίδευσης.
- Να καταργηθεί η αναχρονιστική μαθητεία από το 4ομεταλυκειακό έτος των ΕΠΑΛ και αντ΄ αυτής να υπάρχουν μαθήματα ειδίκευσης που δεν περιέχονται στο ωρολόγιο πρόγραμμα της Β΄ και της Γ τάξης της ειδικότητας καθώς και πρακτική άσκηση
- Να καταργηθούν τα ΙΕΚ και η μεταλυκειακή αρχική κατάρτιση να ενταχθεί στις δομές της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, ως 4ο και 5οετος μεταλυκειακών σπουδών.
- Να καταργηθεί άμεσα η απόφαση με αρ. πρωτ.: 144338/Δ4 της 15/9/2015, η οποία ερμηνεύοντας λάθος την σχετική Υ.Α , δεν επιτρέπει την εγγραφή των μαθητών με ανεπαρκή φοίτηση της περσινής Γ΄ τάξης στη φετινή Γ΄ τάξη και υποχρεώνει τους μαθητές αυτούς να εγγραφούν στη Β΄ τάξη.
- Αποκατάσταση μισθολογικών, εκπαιδευτικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
- Ουσιαστική στήριξη με αλλαγές της τεχνικής-επαγγελματικής εκπαίδευσης, αξιοποίηση του εκπαιδευτικού προσωπικού και των υποδομών της για να ενταχθεί στο ενιαίο 12χρονο σχολείο.
- Να γίνουν αποδεκτές οι προτάσεις τις ΟΛΜΕ και της ΕΛΜΕ που λύνουν τα άμεσα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στα τεχνικά Λύκεια και αφορούν τα βιβλία, το ωρολόγιο πρόγραμμα, τους μαθητές, τα εργαστήρια, τις ειδικότητες, κ.ά.
- Όχι στην κινητικότητα που οδηγεί σε καθεστώς διαθεσιμότητας – απολύσεων και ελαστικές σχέσεις εργασίας.
Μισθολογικά
- Όχι σε μισθολόγιο - φτωχολόγιο. Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις ώστε να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας. Ανάκληση όλων των μειώσεων των μισθών και αναπλήρωση των μισθών στα επίπεδα του 2009. Διπλασιασμό του μισθού του πρωτοδιόριστου. Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού. Άμεση βαθμολογική προαγωγή των εκπαιδευτικών για οικονομική ανακούφιση
- Καθιέρωση γνήσιων Συλλογικών και Κλαδικών Συμβάσεων Εργασίας εφ’ όλης της ύλης στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα Εργασιακά
- Να καταργηθούν όλοι οι σχετικοί νόμοι και όλο το αυταρχικό – αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο της αξιολόγησης. Ακώλυτη μισθολογική και βαθμολογική προαγωγή για όλους τους εργαζομένους. Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο. Ετήσια επιμόρφωση όλων των εκπαιδευτικών.
- Επαναφορά του διδακτικού ωραρίου για όλους.
Συνταξιοδοτικά – ασφαλιστικά
- Θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος στα 25 χρόνια υπηρεσίας για όλους και χωρίς όριο ηλικίας. Πλήρης σύνταξη στα 30 χρόνια. Σύνταξη ίση με το 80% του ύψους του τελευταίου μισθού. Αυξήσεις στις συντάξιμες αποδοχές με το υπολογισμό τους στο ύψος του σημερινού βασικού. Να σταματήσει η διάλυση της επικουρικής ασφάλισης και της μείωσης του εφάπαξ.
- Να σταματήσει η διάλυση της δημόσιας υγείας. Σύστημα υγείας, ασφάλισης και σύνταξης αποκλειστικά Δημόσιο.
Δημοκρατικά δικαιώματα
- Απέναντι στο ιεραρχικό αξιολογικό μοντέλο διοίκησης που προωθεί αντιεκπαιδευτικές επιλογές, αντιπροτείνουμε μια άλλη, δημοκρατική λειτουργία του σχολείου. Όλες οι αποφάσεις να περάσουν στην αρμοδιότητα του συλλόγου διδασκόντων. Οι διευθυντές και υποδιευθυντές να έχουν μόνο εκτελεστικές και συντονιστικές αρμοδιότητες και να εκλέγονται αποκλειστικά από το σύλλογο διδασκόντων.
- Υπεράσπιση των συνδικαλιστικών και πολιτικών μας ελευθεριών και δικαιωμάτων. Πλήρη πολιτικά δικαιώματα στους δημόσιους υπαλλήλους. Να σταματήσουν οι διώξεις εκπαιδευτικών και άλλων εργαζομένων. Επαναφορά του πανεπιστημιακού ασύλου. Οργανικές θέσεις για όλους. Κριτήρια, μόρια και διαφάνεια σε όλες τις υπηρεσιακές μεταβολές. Τα πάντα στη δημοσιότητα!
Πρόγραμμα δράσης
Με στόχο την κατάργηση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων, των
εφαρμοστικών νόμων και την προώθηση των αιτημάτων του κλάδου είναι
ανάγκη να σχεδιάσουμε έναν παρατεταμένο, πολύμορφο και αποφασιστικό
αγώνα διαρκείας που θα περιλαμβάνει συλλαλητήρια, αποκλεισμούς,
απεργίες, εκδηλώσεις, ενημερώσεις των τοπικών κοινωνιών, κ. ά., καθώς το
αμέσως επόμενο διάστημα θα έχουμε την κατάθεση βασικών νομοσχεδίων που
υπηρετούν τις δεσμεύσεις του 3ου μνημονίου.
Διανύουμε μια κρίσιμη περίοδο μιας πολύμορφης επίθεσης και εφ’ όλης της
ύλης στο δημόσιο σχολείο και τα εναπομείναντα δικαιώματα σε μισθούς, σε
συντάξεις και στις εργασιακές σχέσεις. Αν δεν μπορέσουμε να ανακόψουμε
αυτή την επίθεση κινδυνεύουμε ως κλάδος και εργαζόμενοι, όχι μόνο να
βρεθούμε σε ακόμη δυσμενέστερη κατάσταση, αλλά και να δυσκολέψουν οι
όροι ανάπτυξης του κινήματος.
Η κρισιμότητα της περιόδου επιβάλλει στους εκπαιδευτικούς και τον κλάδο
στις Γενικές Συνελεύσεις που θα γίνονται όλο το επόμενο διάστημα να
δώσουν απάντηση με μορφές αποφασιστικού και παρατεταμένου αγώνα, τις
μοναδικές που μπορούν να δημιουργήσουν τους όρους νίκης του κινήματος.
Σε μια τέτοια κατεύθυνση προτείνουμε
1. Να οριστεί πανελλαδική ημέρα κινητοποίησης στις 14 Οκτώβρη για τα
προβλήματα λειτουργίας των σχολείων και με αιχμή την κάλυψη των κενών με
μαζικούς διορισμούς και την πρόσληψη αναπληρωτών, καθώς και την άμεση
λύση των προβλημάτων της τεχνικής εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών στη
βάση των προτάσεων της ΟΛΜΕ. Να οργανωθούν συγκεντρώσεις που θα
πραγματοποιηθούν την ίδια ημέρα στην Αθήνα στο υπουργείο παιδείας και
σε όλες τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης σε όλη την χώρα στηριγμένες σε
στάσεις εργασίας. Η κινητοποίηση να στηριχτεί κεντρικά από την ΟΛΜΕ και
τοπικά από τις ΕΛΜΕ με έκδοση αφίσας, ανακοίνωσης, συνέντευξη τύπου και
συντονισμό με συλλόγους των γονέων και τα σωματεία των δασκάλων.
2.Καλούμε την ΑΔΕΔΥ να προχωρήσει τώρα στην υλοποίηση της απόφασης του
Γενικού Συμβουλίου που καθυστέρησε και στην προκήρυξη της 24ωρης
πανδημοσιουπαλληλικής απεργίας το πρώτο δεκαήμερο του Νοέμβρη. Να
προαναγγείλει τη συνέχιση των κινητοποιήσεων καταθέτοντας νέα αγωνιστική
πρόταση, η οποία θα συζητηθεί σε όλες τις Γενικές Συνελεύσεις των
δημοσίων υπαλλήλων που θα οργανωθούν από όλες Ομοσπονδίες αμέσως μετά
την 24ωρη απεργία. Την απόφαση των συνελεύσεων θα την επικυρώσει το
Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ.
3. Καλούμε την ΟΛΜΕ να καταθέσει εισήγηση με περιεχόμενο, αιτήματα και
διεκδικήσεις αντίστοιχο της περιόδου του 1ου και 2ου μνημονίου και
πρόταση για αποφασιστικό αγώνα διαρκείας με πρόγραμμα κλιμάκωσης ανοιχτό
στις εξελίξεις ( π.χ. επαναλαμβανόμενες 24ωρες ή 48ωρες απεργίες ανά
εβδομάδα, ή 10ήμερο, ή 15ηνθήμερο, οι οποίες μπορεί να εξελιχθούν
ανάλογα με τις εξελίξεις και σε πενθήμερες. Τις επαναλαμβανόμενες
απεργίες, τη διάρκειά τους και την έναρξή τους θα καθορίζουν κάθε φορά
οι Γενικές Συνελεύσεις.)
4. Καλούμε την ΟΛΜΕ και τις ΕΛΜΕ, με βάση το πρόγραμμα δράσης με
προοπτική την κορύφωση του αγώνα που θα αποφασιστεί στις συνελεύσεις, να
προωθήσουν τον αγωνιστικό συντονισμό Ομοσπονδιών και σωματείων, να
επιδιώξουν να διαμορφώσουν με τις Ομοσπονδίες και τα σωματεία κοινό
πρόγραμμα δράσης ώστε ο αγώνας να πάρει πανεκπαιδευτικά –
πανδημοσιοϋπαλληλικά – πανεργατικά χαρακτηριστικά.
Καλούμαστε όλοι, χωρίς την βλαπτική τακτική της αναμονή του κινήματος
και των εργαζομένων που πρόσφατα δοκιμάστηκε και απέτυχε, να δώσουμε
όλες μας τις δυνάμεις για να ξεκινήσει ο αγώνας και να πάρει
αποφασιστικά χαρακτηριστικά ώστε να μην περάσουν τα νέα βάρβαρα μέτρα,
για να ανατραπεί η αντιεκπαιδευτική, αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική,
για να προωθήσουμε τις διεκδικήσεις του κλάδου που μπορούν να αλλάξουν
την κατάσταση στην εκπαίδευση, στα σχολεία και στη ζωή μας!
Όλοι στις γενικές συνελεύσεις!
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ O
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΘΗΡΑΣ ΣΠΑΝΟΥΔΗΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ
