8η Μάρτη: Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

Γ΄ΕΛΜΕ  ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ                         Θεσσαλονίκη 6/3/2018

τηλ. Επικοινωνίας 6979850143                                  

e-mail: gelmeth3@gmail.com

http://3elmethess.blogspot.gr/ 

fb  : Γ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

«η κοινωνική πρόοδος μπορεί να μετρηθεί με ακρίβεια
από τη θέση της γυναίκας σε μια δεδομένη κοινωνία».
ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ


Η 8η Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, στη μνήμη του ηρωικού αγώνα των εργατριών της Νέας Υόρκης το 1857, έχει καταγραφεί στη συλλογική συνείδηση ως μέρα- σύμβολο για τους αγώνες των γυναικών ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης, στην εργασία, την κοινωνία, την οικογένεια .

Παρά τους αγώνες όλα αυτά τα χρόνια του εργατικού και του γυναικείου κινήματος για τα δικαιώματα και την ισότητα των γυναικών, που έχουν επιβάλλει σημαντικές κατακτήσεις, η ανισότητα παραμένει.

Η καταπίεση που υφίστανται εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια σε όλο τον κόσμο, με παραβίαση βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων, η στέρηση της εκπαίδευσης, ο εξαναγκασμός σε σκληρή -χαμηλότερα ή καθόλου αμειβόμενη- εργασία, η επιβολή ακόμα και του συζύγου και του γάμου, η έλλειψη φροντίδας για τη μητρότητα και την υγεία, η βία, η σωματεμπορία, οι βιασμοί ακόμα και η αφαίρεση της ζωής, η ενδοοικογενειακή βία, σηματοδοτούν τις συνθήκες ζωής των γυναικών και τον «πολιτισμό» της κοινωνικής μας οργάνωσης. Και αυτή δεν είναι μόνο πραγματικότητα κάποιων μακρινών χωρών, αλλά και «αναπτυγμένων» χωρών της δύσης.

Την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης, των μνημονίων, της λιτότητας και της καταστρατήγησης των εργασιακών δικαιωμάτων από το κεφάλαιο, την ΕΕ και τις απανταχού κυβερνήσεις, οι εργαζόμενες γυναίκες χτυπιούνται διπλά και τριπλά.

Παρά τα μεγάλα λόγια για τις πολιτικές ισότητας από πλευράς της ΕΕ, οι εργαζόμενες γυναίκες στην Ευρώπη πληρώνονται λιγότερο από τους άντρες συναδέλφους τους, τα ποσοστά ανεργίας τους είναι πολύ μεγαλύτερα, ενώ οι γυναίκες αποτελούν κατά κύριο λόγω τη στρατιά των ελαστικά, κακώς αμειβόμενων, ανασφάλιστων και χωρίς δικαιώματα εργαζομένων.

Στην Ελλάδα, π.χ., σύμφωνα με στοιχεία της Γραμματείας Ισότητας της ΓΣΕΕ, οι γυναίκες αποτελούν το 65% των ανέργων, ενώ αμείβονται µε το 70% της αμοιβής των ανδρών για ίση εργασία.

Στον εκπαιδευτικό κλάδο η γυναικεία αριθμητική υπεροχή - το 68% του εκπαιδευτικού προσωπικού όλων των βαθμίδων είναι γυναίκες και το 63% στη Δευτεροβάθμια- δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη και εξάλειψη των ανισοτήτων και των διακρίσεων. Οι γυναίκες -εκπαιδευτικοί συχνά βιώνουν αρνητικές διακρίσεις στο χώρο εργασίας τους και αντιμετωπίζονται με στερεότυπα και προκαταλήψεις. Παράλληλα, το καθεστώς της ελαστικής εργασίας των συμβασιούχων στην εκπαίδευση (αναπληρωτών και ωρομισθίων εκπαιδευτικών) δεν αναγνωρίζει ουσιαστικά το δικαίωμα της προστασίας της μητρότητας, σε περίπτωση επαπειλούμενης εγκυμοσύνης.

Οι αναπληρώτριες εκπαιδευτικοί δεν δικαιούνται ούτε μια παραπάνω μέρα άδειας (15 ημέρες αναρρωτικής) και κινδυνεύουν με απόλυση, αν κριθεί αναγκαία η αντικατάσταση τους μετά το δεκαπενθήμερο. Αλλά και οι άδειες τους, κύησης και λοχείας , που δεν ξεπερνούν τις 119 μέρες, καταδεικνύουν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο, τις ανισότητες των γυναικών ακόμη και στα πλαίσια του ίδιου εργασιακού χώρου.

Αν η ανάγκη κάλυψης όλων των κενών με μόνιμους διορισμούς και σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους με ίσα δικαιώματα είναι άμεσο και επίκαιρο αίτημα, οι κατάφωρες αδικίες και διακρίσεις σε βάρος των αναπληρωτών , και ιδιαίτερα των γυναικών, είναι ντροπή για την εκπαιδευτική κοινότητα. Διεκδικούμε το αυτονόητο: Ίσα δικαιώματα για τις αναπληρώτριες. Εξίσωση των αδειών διευκόλυνσης μητρότητας για όλες τις γυναίκες. Άδεια επαπειλούμενης κύησης, 5μηνη άδεια κύησης και λοχείας, 9μηνη άδεια ανατροφής.  

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως το δικαίωμα στη μητρότητα έχει μπει στο στόχαστρο της ΕΕ.

Η τελευταία απόφαση του δικαστηρίου της ΕΕ, νομιμοποιεί τις απολύσεις εγκύων εργαζόμενων! στο πλαίσιο ομαδικών απολύσεων, παρέχοντας νομική κάλυψη σε σωρεία αντίστοιχων παραβιάσεων και εργοδοτικών αυθαιρεσιών στον ιδιωτικό τομέα, ανοίγοντας το δρόμο για το χτύπημα της μητρότητας και των εργαζόμενων γυναικών σε όλους τους κλάδους, ιδιωτικού και δημοσίου τομέα σε όλες τις χώρες της ΕΕ.

Η υπεράσπιση του δικαιώματος της άδειας κύησης και η απαγόρευση των απολύσεων για λόγους εγκυμοσύνης είναι υπόθεση όλων των εργαζόμενων ακριβώς γιατί η καταστρατήγηση αυτού του δικαιώματος αποτελεί ένα ακόμα πλήγμα για την εργατική οικογένεια, ένα ακόμα όπλο στον έλεγχο από πλευράς του κεφαλαίου της ζωής και της υπόστασής μας. 

Ουσιαστικά υποχρεώνει τις γυναίκες να επιλέξουν ανάμεσα σε εργασία και μητρότητα, επιβάλλοντας έναν ακόμη έλεγχο στο γυναίκειο σώμα και μας γυρίζει πίσω σε εποχές όπου η γυναίκα ήταν κλεισμένη στο σπίτι, εγκλωβισμένη στους ρόλους της μητέρας και της νοικοκυράς.

Όπως και το μακρινό 1857 έτσι και σήμερα η 8η Μάρτη συνδέεται με τον αγώνα για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων των γυναικών από την επίθεση του κεφαλαίου, τη διεκδίκηση μόνιμης δουλειάς και αυξήσεων στους μισθούς, τη διασφάλιση του δικαιώματος στη μητρότητα και την χορήγηση/ παράταση άδειας με αποδοχές για το μεγάλωμα των παιδιών και στους δύο γονείς, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Ταυτόχρονα, ως εκπαιδευτικοί, γνωρίζουμε ότι η ισότητα των φύλων είναι επίσης και ζήτημα παιδείας.
Το δημόσιο σχολείο, που εμείς διεκδικούμε να καλύπτει επαρκώς τις μορφωτικές ανάγκες κάθε παιδιού, δεν μπορεί παρά να είναι ένα σχολείο που θα εξασφαλίζει ίσες ευκαιρίες στην πρόσβαση των αγοριών και των κοριτσιών στην εκπαίδευση όλων των βαθμίδων, θα καλλιεργεί τις αρχές της ισότητας σε όλα τα επίπεδα, στη θεωρία και στην πράξη, στο επίπεδο των γνώσεων αλλά και της καθημερινής έμπρακτης συμπεριφοράς και στάσης ζωής. Δίνουμε καθημερινά τη μάχη για:

• να καταπολεμάται ο ρατσισμός, οι διακρίσεις, η προκατάληψη ότι το ένα φύλο είναι εγγενώς ανώτερο από το άλλο και να καλλιεργούνται οι αξίες της ισοτιμίας και της αλληλεγγύης των ανθρώπων ανεξάρτητα από φύλο, εθνικότητα, κοινωνική τάξη..

•  να καταπολεμούνται η βία και η σεξουαλική παρενόχληση, που έχουν θύματά τους κυρίως τις γυναίκες· 

•  να διασφαλιστεί η ισότητα ευκαιριών για τις γυναίκες εκπαιδευτικούς σε ό,τι αφορά την επαγγελματική εξέλιξη και την ανάληψη θέσεων ευθύνης, τη συμμετοχή τους στο συνδικαλιστικό κίνημα και στα όργανά του.

ΙΣΟΤΗΤΑ- ΑΓΩΝΑΣ- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ:

Για την ειρήνη, το δικαίωμα στη δουλειά, στη μόρφωση, στη ζωή

Για την ανατροπή της επίθεσης κεφαλαίου, κυβερνήσεων, Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ.



«..Καθώς τραβάμε εμπρός, εμπρός φέρνουμε τις μεγάλες μέρες
το ξεσήκωμα των γυναικών είναι ξεσήκωμα όλης της ανθρωπότητας
όχι πια σκλάβοι και τεμπέληδες, δέκα που μοχθούν για έναν που ξαπλώνει
αλλά ένα δίκαιο μοίρασμα στ’ αγαθά της ζωής,

«Ψωμί και Τριαντάφυλλα, Ψωμί και Τριαντάφυλλα»

από το διάσημο τραγούδι του αμερικανικού γυναικείου κινήματος

«Ψωμί και Τριαντάφυλλα»

Για το Δ.Σ.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                     Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΘΗΡΑΣ                ΝΙΚΟΣ ΠΑΛΑΝΤΖΑΣ