Ο ΚΥΒΟΣ ΕΡΡΙΦΘΗ Ή ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ Τ.Ε.Ε.

(του Δημ. Σπανούδη*)

Τώρα που είναι πλέον ξεκάθαρες και απροκάλυπτες οι προθέσεις της μνημονιακής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, για την έξοδο της ΤΕΕ απο την λυκειακή βαθμίδα και την τυπική εκπ/ση και το πέρασμά της στη κατάρτιση, είναι χρήσιμη και αναγκαία μια σύντομη ιστορική αναδρομή, με ιδιαίτερη έμφαση στα τελευταία γεγονότα.

Με την καθιέρωση της 9χρονης υποχρεωτικής εκπ/σης (σύνταγμα 1975, άρθρο 16) εμφανίζεται μέσα στους υπόλοιπους σκοπούς της εκπ/σης και η ‘’επαγγελματική αγωγή των Ελλήνων’’. Μέχρι τότε η τεχνική εκπ/ση ξεκινούσε μετά το Δημοτικό σχολείο με τις κατώτερες τεχνικές σχολές και συνεχίζονταν με τις μέσες τεχνικές σχολές – εργοδηγών. Το 1977 με τον νόμο 756, πραγματοποιείται η πρώτη εκπ/κη μεταρρύθμιση που αφορά την ΤΕΕ και γίνεται η πρώτη προσπάθεια να ενταχθεί στις επίσημες δομές της δημόσιας τυπικής  εκπ/σης με με την ίδρυση των ΚΕΤΕ (Κέντρα επαγγελματικής τεχνικής εκπαίδευσης) που περιλαμβάνουν επαγγελματικά λύκεια, τεχνικά λύκεια και την τεχνικές σχολές νέου τύπου.

Το 1985 γίνεται η επόμενη
μεταρρύθμιση με τον ν.1566. Οσον αφορά την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση δημιουργούνται: Το ΤΕΛ (Τεχνικό – Επαγγελματικό Λύκειο), με βασικό στόχο την παροχή των απαραίτητων τεχνικο-επαγγελματικών γνώσεων σε 3 χρόνια σπουδών και 34 ώρες φοίτησης την βδομάδα.  Οι ΤΕΣ (Τεχνικές Επαγγελματικές Σχολές) με 2 χρόνια και 34 ωρες/βδομάδα. Ιδρύονται τα ΣΕΚ (Σχολικά Εργαστηριακά Κέντρα), θεσμός που λειτουργεί μέχρι σήμερα.

Δημιουργούνται για πρώτη φορά τα ΕΠΛ (Ενιαία Πολυκλαδικά Λύκεια). Πρόκειται για ένα τύπο λυκείου με διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά που ενσωματώνει την γενική με την τεχνική-επαγγελματική εκπ/ση και βασικός στόχος του είναι μέσω της διεύρυνσης του περιεχόμενου της γενικής παιδείας, ο εκσυγχρονισμός και η οργανική του σύνθεση με την επαγγελματική εκπ/ση και την εξειδικευμένη γνώση.Τα ΕΠΛ ηταν μια σημαντική προσπάθεια αναβάθμισης της λυκειακής βαθμίδας.  Δυστυχώς όμως, το υψηλό κόστος κατασκευής και λειτουργίας τους, καθώς και το γεγονός ότι η παιδεία (και τότε) δεν ήταν στις βασικές προτεραιότητες των κυβερνήσεων, είχαν σαν αποτέλεσμα ο τύπος αυτός του Λυκείου να λειτουργήσει για αρκετά χρόνια πιλοτικά (πολύ λίγα ΕΠΛ είχαν ιδρυθεί) και δεν κατάφερε να γίνει ο βασικός τύπος λυκείου όπως ηταν ο αρχικός στόχος.

Το 1992 με τον ν.2009 καθιερώνεται το Εθνικό Σύστημα Επαγγελματικής Εκπ/σης και Κατάρτισης (ΕΣΕΕΚ) και ιδρύονται τα ΙΕΚ τα οποία δεν εντάσσονται στο εκπ/κο σύστημα και σε εκπ/κη βαθμίδα. Τα Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης έχουν σκοπό την παροχή υπηρεσιών αρχικής επαγγελματικής κατάρτισης σε απόφοιτους Γυμνασίου και Λυκείων.

Παρ όλες τις παραπάνω εκπ/κες μεταρρυθμίσεις, το περιεχόμενο των αναλυτικών προγραμμάτων α΄/θμιας και β΄/θμιας καθώς και η οργάνωση και λειτουργία των σχολείων, κατευθύνονται κυρίως προς τις ακαδημαϊκές σπουδές. Η πρακτική και η θεωρητική  τεχνολογική γνώση που παρέχεται στους μαθητές τόσο στο Γυμνάσιο όσο και στο λύκειο είναι περιορισμένη. Οι νέες τεχνολογίες δεν έχουν εισαχθεί στα σχολεία αυτά όσο θα έπρεπε. Στην ΤΕΕ κατευθύνεται περίπου το 30% των μαθητών μετά το γυμνάσιο.  Βασικοί λόγοι είναι (εκτός του προαναφερθέντος) το χαμηλό επίπεδο της παρεχόμενης εκπ/σης στα σχολεία της ΤΕΕ και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζαν οι απόφοιτοι στην εξεύρεση απασχόλησης.

Στο τέλος της δεκαετίας του ΄90 επιχειρείται (ν.2525/97 &2640/98) η τρίτη μεταρρύθμιση στη Β΄/θμια εκπ/ση. Ιδρύεται το Ενιαίο λύκειο με την ενσωμάτωση  σ αυτό όλων των  τύπων λυκείων, η καθιέρωση του απολυτηρίου του ενιαίου λυκείου για την εισαγωγή στα ΑΕΙ και ΤΕΙ και η ίδρυση των Τεχνικών Επαγγελματικών Εκπαιδευτηρίων  (ΤΕΕ) για την χορήγηση πτυχίου επαγγελματικής εκπαίδευσης επιπέδου 2 και 3.  Η φοίτηση ήταν σε δύο κύκλους, ο Α΄ με δύο χρόνια σπουδών και ο Β΄ με ένα. Οι απόφοιτοι του Α΄ κύκλου αποκτούν πτυχίο επαγγελματικής εκπ/σης επιπέδου 2 (αντίστοιχο της παλιάς ΤΕΣ) και οι απόφοιτοι του Β΄ κύκλου επιπέδου 3 και μπορούν να ενταχθούν στην αγορά εργασίας η να συμμετέχουν σε ειδικές εξετάσεις για την εισαγωγή τους στα ΤΕΙ σε σχολές αντίστοιχης ειδικότητας.  Αξίζει να σημειωθεί ότι επι των ημερών του ΤΕΕ, από 25-30% γίνεται 40% το ποσοστό των μαθητών που μετά το γυμνάσιο ακολουθούν την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση.

 Το 2006  με τον ν.3475 η ΤΕΕ επανέρχεται στο δυικό σύστημα και το Ενιαίο λύκειο γίνεται Γενικό. Δημιουργείται το (τεχνικό) Επαγγελματικό λύκειο ΕΠΑΛ και η (τεχνική) Επαγγελματική σχολή ΕΠΑΣ στα πρότυπα του ΤΕΛ – ΤΕΣ αλλά με αρκετές και σημαντικές διαφορές.

Η προχειρότητα στον τρόπο δομής και λειτουργίας των ΕΠΑΛ – ΕΠΑΣ, η βαθμολογική βάση του 10 που μπήκε μόνο για τα ΤΕΕ (από το 2002) και μετα για τα ΕΠΑΛ για τις εισαγωγικές εξετάσεις στα ΤΕΙ, η υποχρηματοδότηση και η διαρκώς  φθίνουσα και μη εκσυγχρονισμένη υλικοτεχνική υποδομή, αλλά και η σταδιακή αποβιομηχάνιση της χώρας που έκανε όλο και δυσκολότερη την εξεύρεση εργασίας με βάση το πτυχίο, είχαν σαν αποτέλεσμα την συνεχή μείωση του μαθητικού πληθυσμού της ΔΤΕΕ και από 40% κατέβηκε στο 20% μέχρι το 2008-09. Η σημαντική μείωση των μαθητών σε συνάρτηση με την δραστική μείωση των  μαθημάτων ειδικότητας είχε σαν αποτέλεσμα από το 2007 την εμφάνιση σημαντικών υπεραριθμιών  σχεδόν σε όλες τις τεχνικές ειδικότητες εκπαιδευτικών.

 ΓΙΑ ΤΟΥΣ  ΚΑΚΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ ΤΕΕ.

Επειδή, πολλά εχουν γραφτεί, για τους μαθητές που επιλέγουν τα σχολεία της ΤΕΕ, λίγα λόγια και γι αυτό το ιδιαίτερο και ταυτοχρόνως σημαντικό ζήτημα.

Αποτελεί λοιπόν, κοινή πεποίθηση σ όλη την ελληνική κοινωνία (γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικούς), ότι στα τεχνικά σχολεία  πηγαίνουν μόνο οι κακοί μαθητές. Η κακή επίδοση των μαθητών αυτών, κυρίως στα μαθήματα γενικής παιδείας οφείλεται σε διάφορες αιτίες η σημαντικότερη από τις οποίες είναι η κοινωνικό – οικονομική τους καταγωγή. Τα παιδιά που επιλέγουν τα σχολεία της ΤΕΕ στη χώρα μας, προέρχονται στην συντριπτική τους πλειονότητα από τα κατώτερα κοινωνικά – οικονομικά στρώματα.

Έχει αποδειχθεί ότι οι άνθρωποι, απλώς γεννιούνται σε οικογένειες, οικονομικά και μορφωτικά στερημένες και δε σπουδάζουν, και σε οικογένειες που ανήκουν σε οικονομικά και μορφωτικά προνομιούχα κοινωνικά στρώματα και επιδεικνύουν όχι μόνο ικανότητες και κλίση προς τα γράμματα και αλλά και επιθυμία για μακρόχρονες σπουδές. Σε όλες τις χώρες τα παιδιά των χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων «δεν παίρνουν τα γράμματα» και των πλουσίων και μορφωμένων «γεννιούνται ευφυή»!

Στην 9χρονη υποχρεωτική γενική εκπαίδευση της χώρας μας δεν εκτιμάται επίσης με επάρκεια αυτό που είναι επιστημονικά-παιδαγωγικά αποδεδειγμένο ότι δηλαδή μέρος  των μαθητών  έχουν διαφορετικές (όχι μειωμένες) αντιληπτικές ικανότητες και δεν αντιλαμβάνονται μόνο με τη θεωρητική διδασκαλία αλλά χρειάζονται και την εφαρμοσμένη γνώση, το πείραμα και την εργαστηριακή άσκηση, ένα εκπαιδευτικό  κομμάτι στο οποίο όλη η παιδεία μας υστερεί τραγικά.

Το αποτέλεσμα της λανθασμένης εκπαιδευτικής πρακτικής που ακολουθούμε είναι ότι ένα μέρος των μαθητών παραγκωνίζεται ή «περιθωριοποιείται» από το εκπαιδευτικό σύστημα (προγράμματα σπουδών, εκπαιδευτικούς κλπ.) και οι ίδιοι οι μαθητές (καθώς και οι γονείς τους) πείθονται ότι «δεν παίρνουν τα γράμματα» και θα ήταν καλό να μάθουν μια τέχνη!

Είναι φανερό ότι με την κατάσταση αυτή η τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση «κληρονομεί» από την 9χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση τις ατέλειές της και είναι υποχρεωμένη να λειτουργήσει με μαθητές που έχουν ακόμη και βασικές ελλείψεις στα γενικά μαθήματα.

ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΤΕΕ.

Τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, εφαρμόζονται ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές και η ελληνική κοινωνία ζεί μια πρωτοφανή σε ένταση και έκταση κρίση. Τα λαϊκά στρώματα έχασαν και εξακολουθούν να χάνουν τα εισοδήματά τους, εργατικά δικαιώματα δεκαετιών ακυρώθηκαν και ακυρώνονται, η ανεργία εκτινάσσεται σε πρωτοφανή επίπεδα, η κοινωνία αποσυντίθεται, οι θεσμοί διαλύονται και η δημοκρατία περιστέλλεται αγγίζοντας τα όρια της εκτροπής.

Η δημόσια εκπ/ση, όπως και η δημόσια υγεία, δεν θα μπορούσε να μη υποστεί και αυτή με την σειρά της τις ανάλογες «μεταρρυθμίσεις», σύμφωνα με τις υποδείξεις του ΟΟΑΣΑ και των βασικών προαπαιτούμενων των μνημονίων. Αποτέλεσμα ολων αυτων ειναι οι συγχωνεύσεις, καταργήσεις σχολικών μονάδων, αύξηση των ωρών διδασκαλίας, δραματικές μειώσεις δαπανών για την παιδεία, μειώσεις μισθών, με αποκορύφωμα την κατάργηση 50 ειδικοτήτων εκπ/κων (Ιούλιος 2013),  που οδήγησαν 2200 εκπαιδευτικούς στη διαθεσιμότητα και στην πιθανή απόλυση των περισσοτέρων από αυτούς.

Και βέβαια με δεδομένο το ότι τα σχολεία της ΤΕΕ  είναι σχολεία αμιγώς ταξικά, σε συνδυασμό με το υψηλό κόστος λειτουργίας τους (λόγω των πολλών ειδικοτήτων και των εργαστηρίων κατεύθυνσης), εξηγείται η μόνιμη και συνεχής υποβάθμιση της και το ότι οι διαθεσιμότητες  εκπ/κων, αφορούσαν αποκλειστικά ειδικότητες της ΤΕΕ.

Η μεταρρύθμιση με τον ν. 4186/13, ήρθε να προσαρμόσει την Β΄/θμια εκπ/ση στις νέες  μνημονιακές συνθηκές (β΄μνημόνιο). Η προσπάθεια ενταξης της αυτοαξιολόγησης  και της εξωτερικής αξιόλογησης των σχολικών μονάδων, πρώτο στάδιο της αξιολόγησης, θα αποτύχει πλήρως, κατω απο τους αγώνες του εκπ/κου κινήματος (ΟΛΜΕ, ΔΟΕ), στη α΄/θμια και στη β΄/θμια εκπ/ση.

Την Ανοιξη του 2015, επανέρχονται οι καταργημένοι τομεις – ειδικότητες και οι συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων της διαθεσιμότητας.

Σ αυτό το σημείο θα πρέπει να θυμηθούμε το εξής πολύ σημαντικό και καθοριστικό γεγονός.  Τον Σεπτέμβριο του 2013, εξ αιτίας της κατάργησης των τομέων και ειδικοτήτων, οπως προαναφέρθηκε, οι εγγραφές στην α΄τάξη των ΕΠΑΛ, μειώθηκαν σημαντικά, καθώς και την επόμενη χρονιά 20140-015. Αυτό ειχε σαν αποτέλεσμα οταν επέστρεψαν οι καταργημένοι τομεις και  ειδικότητες, τον Σεπτέμβριο του 2015, να εμφανιστούν για πρώτη φορά, σ ολα τα ΕΠΑΛ, μεγάλος αριθμός ολιγομελών τμημάτων στη β΄τάξη. Η δυσάρεστη αυτή εικόνα, βέβαια μετα απο δυο χρόνια περίπου, θα αντιστρεφόταν ( το σύστημα θα ισορροπούσε ξανα), αν δεν  ψηφιζόταν ο ν 4386/16. Ο νέος μνημονιακός, αλλά με αριστερές καταβολές υπουργός παιδείας κ. Φίλης, έδωσε την πρώτη χαριστική βολή στα ΕΠΑΛ, μετά απο αυτην της διαθεσιμότητας εκπ/κων & καταργησης τομεων και ειδικοτήτων. Ο εξαίρετος αυτός υπουργός , στα πλαίσια των μνημονιακών υποχρεώσεων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ( 3ο “αριστερό” μνημόνιο)  και κατόπιν “ωρίμου σκέψεως”, για πρώτη φορα στη συντομη (40χρονη) ιστορία της ΤΕΕ στη τυπικη εκπ/ση, συγχώνευσε τους υφιστάμενους τομείς των ειδικοτήτων! Δημιούργησε νεους υπερ – τομείς που περιλαμβάνουν μέχρι και εννέα ειδικότητες! Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση ο τομεας  Υγείας Πρόνιας που ειχε ουτως η αλλως ηταν ενας  τομέας με πολλές ειδικότητες, πήρε και τις τρείς απο την ΕΠΑΣ Κομμωτικής, Αισθητικής, Φυσικοθεραπείας και εφτασε τις εννέα ειδικότητες. Το τι σχέση μπορει να εχουν οι ειδικότητες Αισθητικής – Κομμωτικής με την Νοσηλευτικη – ΒΙΒΕ – Β. Φαρμακείου, γίνεται αντιληπτό απο τον καθένα! ΚΑΜΙΆ! Και φυσικά για να ολοκληρωθεί το έγκλημα σε βαρος της ΤΕΕ, (γιατι γι αυτο επινοήθηκε η δημιουργία των υπερ – τομέων) επανέφερε την β΄τάξη (κοινή) τομέα, αντι ειδικότητας (ν.4386/13).  Τα παραπάνω ειχαν σαν αποτέλεσμα: α) Πολλές υπεραριθμίες εκπ/κων, λογω της τεράστιας μείωσης των μαθημάτων εδικότητας στη β΄τάξη. β) Πλήρης υποβάθμιση του επιπέδου σποδών των ειδικοτήτων. Λίγα τα κοινά μαθήματα των ετερόκλητων ειδικοτήτων, μ αποτέλεσμα στο 23ωρο εβδομαδιαίο πρόγραμμα, να μη χωράν τα μη πολλα κοινά μαθήματα. Οι μαθητές είναι υποχρεωμένοι να διδάσκονται άσχετα μαθήματα άλλων ειδικοτήτων και να μη μπορούν να διδαχθούν σημαντικά μαθήματα της ειδικότητας τους! Ετσι με τη νεα σχολική χρονιά  στη γ΄τάξη ειδικότητας (ν. 4386), οι μαθητές/τριες θα πάρουν πτυχίο, χωρις να εχουν διδαχθεί το σύνολο των μαθημάτων.

Η  ασχημή, αλλά μεταβατική εικόνα με τα απανταχού ολιγάριθμα τμήματα κυρίως στη γ΄τάξη διογκώθηκε απίστευτα! Και σαν να μην έφτανε αυτό, το υπουργείο, “ετρεξε” φέτος μια καμπάνια δυσφήμησης των συναδέλφων στα ΕΠΑΛ, οτι κάνουν εγγραφές παράτυπες η “μαϊμούδες” κατα το “κοινώς λεγόμενον “.

Στο σημείο αυτό αξίζει να κοινοποιηθεί και τούτο. Ηταν και ειναι γνωστό ( τουλάχιστον στους συ/φους των ΕΠΑΛ, αλλά και σε πολλούς άλλους), πως ενας σημαντικός αριθμός μαθητών των πρωινών  ΕΠΑΛ εργάζονται, οχι επικουρικά (για το χαρτζιλικι), αλλά για να επιβιώσουν αυτοί και οι άνεργοι ως επι το πλείστον γονείς τους. Τα τελευταία χρόνια των μνημονίων, το φαινόμενο αυτό, πήρε σημαντικές διαστάσεις. Οι δουλειές που κάνουν (ασχετες με την ειδικότητα στις περισσότερες περιπτώσεις), ειναι απογευματινές και βραδυνές – νυχτερινές. Ειναι φυσικό επόμενο λοιπόν, κάποιοι απο αυτούς/ες, απο ενα σημείο και μετα να μη μπορουν να ανταποκριθούν ταυτόχρονα στις απαιτήσεις του σχολείου και της εργασίας και να αναγκάζονται να το διακόπτουν. Δυστυχώς το “αριστερό” υπουργείο της παιδείας, με τα επίσης αριστερών καταβολών  στελέχη του, παρ ολες τις φιλότιμες προσπάθειες με καινοτόμες δράσεις και προγράμματα, οπως η αξιολόγηση (έρχεται πάλι) και αλλα ενδιαφέροντα (γνωστά ολα απο την εργαλειοθήκη ΟΟΣΑ), δεν κατάφερε να εντοπίσει το τεράστιο αυτό κοινωνικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές των ΕΠΑΛ τα τελευταία χρόνια! Πήραν λοιπόν μετρα δραστικά για να “πιάσουν” τους δράστες! Απο τον ιδιο ν.4386/16, στα ΕΠΑΛ (το έκαναν ήδη φέτος), γίνεται χαρακτηρισμός φοίτησης (μη  παρακολουθούντες μαθητές) στη μέση της χρονιάς στο τέλος του α΄ τετραμήνου. Ετσι λοιπόν “συλλαμβάνονται” οι κακοί εκπαιδευτικοί που τρώνε τα λεφτά των δανειστών σε τμήματα με μαθητές που σταματάνε το σχολείο όποτε γουστάρουν!

Και βέβαια, η αποθέωση της καινοτομίας, κάνοντας χρήση και τεχνολογία αιχμής, που θα “πατάξει” το πρόβλημα ειναι η Εγκύκλιος (13/6) των λεγόμενων ηλεκτρονικών εγγράφων στα ΕΠΑΛ! Οι μαθητες/τριες που επιθυμούν να εγγραφούν σ οποιαδήποτε ταξη σε ΕΠΑΛ, πρεπει να κανουν ηλεκτρονικά στην ειδική πλατφόρμα e-epal (συνεργάζεται με την taxisnet και χρειαζονται αφμ, κλειδάριθμος κλπ) ΔΉΛΩΣΗ ΠΡΟΤΊΜΗΣΗΣ, ΣΧΟΛΕΊΟΥ, ΤΟΜΈΑ Η ΕΙΔΙΚΌΤΗΤΑ! Μαλιστα, εχουν την δυνατότητα να επιλέξουν μεχρι τρια (3) ΕΠΑΛ , (γιατι άραγε;), μέχρι τις 23/6 ( εχει ανακοινωθεί ηδη παράταση) και κατόπιν θα γίνουν οι εγγραφές ( οχι ηλεκτρονικά, ανευ καινοτομίας δλδ) μεχρι τις 30/6 κι εδω εχει δοθεί παράταση την τελευταία στιγμή μεσα στον Ιούλιο.  Το υπουργείο, απλούστατα θέλει να ελέγξει – κατευθύνει – κατανείμει τις εγγραφές, με τέτοιο τρόπο, ώστε να προκύψουν ακόμη περισσότερες συγχωνεύσεις–καταργήσεις τομέων, ειδικοτήτων αλλά και σχολικών μονάδων.  Γι αυτό και επιβάλει στους αιτούντες μαθητές να επιλέξουν  όχι ένα αλλά τρία ΕΠΑΛ!

Πιο συγκεκριμένα: Στην Α΄Τάξη (κοινή σταΓΕΛ και ΕΠΑΛ), οι μαθητές που επιθυμούν να εγγραφούν στα ΕΠΑΛ,  για να αποφύγουν την ταλαιπωρία της ηλεκτρονικής δήλωσης επιλογής, θα προτιμήσουν να εγγραφούν στοΓΕΛ της γειτονιάςτους! Ηδη οι πρώτες πληροφορίες λενε για τεράστια μείωση των εγγραφών πανελλαδικά στη Α΄τάξη. Γίνεται επομένως άμεσα αντιληπτό, πως με δόλιο, αλλά και παράνομο τρόπο το υπουργείο αποτρέπει την εγγραφή στηΑ΄του ΕΠΑΛ, για να τα αδειάσει από μαθητές ακόμη περισσότερο!   Στη Β΄& Γ΄ Τάξη, εκτός από τομέα και ειδικότητα, οπως προαναφέρθηκε πρέπει να επιλέξουν όχ ιένα αλλά τρία ΕΠΑΛ! Το α΄που επιθυμούν, αν δεν έχει πλέον τον τομέα η την ειδικότητα που επέλεξαν, θα αναγκαστούν να πάνε σε καποιο αλλο μακριά απο το σπίτι τους, η να αλλάξουν τομέα η ειδικότητα για να παραμείνουν στη α΄ τους επιλογή.

Γίνεται λοιπόν ξεκάθαρο οτι και μετα την ολοκλήρωση των ηλεκτρονικών αιτήσεων προτίμησης, παρόλο που δοθήκαν παρατάσεις εγγραφών, Ιούλιο και Σεπτέμβριο, τα τμήματα που δεν θα συμπληρώσουν τον ελάχιστο για το υπουργείο αριθμό μαθητών, θα «κλειδώσουν», δεν θα μπορούν να συνεχίσουν τις εγγραφές μετα τις 30/6 και φυσικά θα καταργηθούν!  Σόλα τα προηγούμενα, για να έχουμε την πλήρη εικόνα που θα διαμορφωθεί για τηνΤΕΕ, , πρέπει να συνυπολογίσουμε, έκτος απο τα προαπαιτούμενα των μνημονίων και τις οδηγίες–κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ και το «νέο Λύκειο»που θα δρομολογηθεί, με το νομοσχέδιο που θα ψηφιστεί μέσα στο καλοκαίρι και θα ολοκληρωθεί σε τρία χρόνια όπως πρόσφατα μας δήλωσε ο κ. Γαβρόγλου!

Θέλουν να απομακρύνουν την ΤΕΕ από την τυπική εκπαίδευση και την λυκειακή βαθμίδα και να την εντάξουν στον νέο ενιαίο υπο διαμόρφωση χώρο τηςΚατάρτισης, ΕΕΚ  όπως τον ονομάζει το3ο μνημόνιο και ο Ν 4386/16. Στην ΕΕΚ, (ΕπαγγελματικήΕκπ/σηΚατάρτιση) δεν θα υπάρχει καμιά συνταγματική υποχρέωση να χρηματοδοτείται από την πολιτεία (μείωση των δαπανων για την εκπαίδευση) και οι εκπαιδευτικοί,θα γίνουμε εκπαιδευτές, με ότι αυτό συνεπάγεται!   Θα αδειάσουν και την λυκειακή βαθμίδα, διαμορφώνοντας το ελιτίστικο, για λίγους μαθητές νέο ΓΕΛ και ΕΠΑΛ, (το νέο 2ετες ΕΠΑΛ δεν θα δίνει ούτε καν πτυχίο). Θα οδηγήσουν τουςμαθητές των χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων και των λαϊκών οικογενειών στην μεταγυμνασιακή κατάρτιση (προβλέπεται από το πόρισμα – εισήγηση της Επιτροπής Εθνικού Διαλόγου, στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής) και στη ελκυστική μαθητεία για τους φτωχους μαθητές, που  η ΕΕΚ θα διαχειρίζεται.  Θα διώξουν τους μαθητές από τα θρανία και θα τους στείλουν στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις, στα Νοσοκομεία, ΟΤΑ κλπ, να καταλάβουν τις θέσεις εργασίας των άνεργων γονιών τους!  Βασικό προαπαιτούμενο του 3ου μνημονίου, μέχρι το τέλος του 2019, τουλάχιστον το 33% των εκπαιδευόμενων στην ΕΕΚ, θα συμμετέχουν στη μαθητεία.

Το καλοκαίρι λοιπόν, προβλέπεται θερμό και μετα από 4 χρόνια (διαθεσιμότητες – καταργήσεις) το σκηνικό επαναλαμβάνεται, με πολύ χειρότερα δεδομένα, που αφορούν όχι μονο 2200 εκπαιδευτικούς, αλλα το σύνολο των εκπ/κων της ΤΕΕ,  το σύνολο των  τομέων – ειδικοτήτων, αλλά και αυτή καθ αυτή την ύπαρξη – συνέχεια της ΤΕΕ στην λυκιακη βαθμίδα και στην τυπική εκπ/ση.

Το καλοκαίρι του 2013, σύσσωμο το εκπ/κο κίνημα, ΕΛΜΕ - ΟΛΜΕ, στήριξαν τον αγώνα των συν/φων στη διαθεσιμότητα. Σήμερα, η πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ, δείχνει να μην αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα της κατάστασης (μέχρι στιγμής τουλάχιστον), κατι που κάνει δυσκολότερο τον πανελλαδικό συντονισμό των αγωνιστικών κινητοποιήσεων και διεκδικήσεων.

Το Συνέδριο της ΟΛΜΕ, επιβάλλεται να επεξεργαστεί συγκεκριμένα και διεξοδικά τα σοβαρά αυτά ζητήματα, να διαμορφώσει τις θέσεις του και να καθορίσει το  αγωνιστικό πλαίσιο, για το επόμενο διάστημα.

(* ο Δημ. Σπανούδης είναι μέλος του ΔΣ της Γ΄ ΕΛΜΕ, εκλεγμένος με το ψηφοδέλτιο της Ενωτικής Αγωνιστικής Πρωτοβουλίας-Παρεμβάσεις)