Περί βιτρίνας (ή West side story)

 

Πέρυσι 1 Μαρτίου θα ερχόταν στη Δυτ. Θεσσαλονίκη. Θα εγκαινίαζε την τηλεδιοίκηση στα τρένα............

Τώρα ήρθε να εγκαινιάσει την καμπάνια για καταπολέμηση της βίας των ανηλίκων. Με πρότζεκτ και όμορφα power point και αλληλοχειροκροτήματα.

Την ώρα που η κάτω Αριστοτέλους τα βράδια γίνεται γκέτο -με την Αστυνομία να έχει συγκεντρώσει δυνάμεις έξω από το ΑΠΘ, ελέγχοντας την ελευθερία του λόγου και τα πολιτιστικά-πολιτικά δρώμενα.

Την ώρα που ναζιστικά τρικάκια ρίχνονται τα βράδια έξω από τα σχολεία των δυτικών προαστίων.

Την ώρα που παραθρησκευτικές οργανώσεις και αδελφότητες σπέρνουν εθνικισμό και μισαλλοδοξία -το έδαφος όπου ανθίζουν αγκάθια φανατισμού και  βίας.

Την ώρα που η τέχνες -το ημέρωμα της ψυχής, το "άρπαγμα" των παιδιών από τα δόντια του λύκου της βίας και του οπαδισμού- έχουν σχεδόν εκδιωχθεί από τα σχολεία -το ίδιο και η Κοινωνιολογία.

Την ώρα που όσες ώρες μπορούσαμε να διαθέσουμε για τη στήριξη και τη σωτηρία των πλανεμένων και ανερμάτιστων αυτών παιδιών -έστω στην Α και Β Λυκείου- μας τις αφαίρεσε η Τράπεζα Θεμάτων και το κυνήγι της ύλης.

Ήρθε -μετά του Υπ. και της Υφυπ. Παιδείας- για διαφήμιση της πάταξης της βίας μέσω ενός συστήματος ποινής-τιμωρίας, καθώς και μιας πλατφόρμας καταγγελιών -να, όπως το panic button και η εθνική καμπάνια εναντίον των γυναικοκτονιών....

Κάποιοι μας δουλεύουν πολύ άσχημα...

                                                            Μαρία Τζούλη, εκπαιδευτικός